Τα μαθήματα που πήρε η κυβέρνηση, αν πήρε, από το κίνημα αλληλεγγύης που αναπτύχθηκε στα χρόνια της κρίσης περιέγραψε η αναπληρώτρια υπουργός Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης κατά την τελευταία συνεδρίαση της επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων. Η ίδια αναφερόμενη στην κοινωνία των πολιτών διευκρίνισε πως αυτή αφορά τις εκατοντάδες δομές (τουλάχιστον 400) που δημιουργήθηκαν από τα κάτω και λειτουργούσαν αμεσοδημοκρατικά και όχι τα ιδρύματα, τα φιλανθρωπικά σωματεία ή τις ΜΚΟ. Παρουσιάζουμε σήμερα εκτενή αποσπάσματα της τοποθέτησής της, για προβληματισμό και συζήτηση.
Της Θεανώς Φωτίου
Να δούμε τα μαθήματα που πήρε αυτή η κυβέρνηση, αν πήρε, από το κίνημα πολιτών, και τι εμείς πράξαμε σε συνέχεια αυτού του κινήματος. Πράγματι θα είχε νόημα αυτές τις άτυπες οργανώσεις, οι οποίες αντέχουν στο χρόνο, να τις δούμε αν μετασχηματίζονται και πώς σε κοινωνικές συνεταιριστικές επιχειρήσεις ή σε άλλες μορφές, σήμερα που τα πράγματα έχουν πάρει μια άλλη κατεύθυνση.
Μάθημα πρώτο: κοινωνικά φαρμακεία και ιατρεία
Πολλά μαθήματα παίρνουμε μέσα από τα κοινωνικά φαρμακεία και τα κοινωνικά ιατρεία, τα οποία συνεχίζουν τη δράση τους και τον παραδειγματικό τρόπο λειτουργίας τους. Η ίδια η ανάγκη λειτουργίας τους, μας οδήγησε στο μεγάλο νόμο που ψηφίσαμε, δηλαδή, όλοι οι ανασφάλιστοι πολίτες αυτής της χώρας –μιλάμε για 2,5 εκατ. ανθρώπους- να έχουν δωρεάν πρόσβαση στο δημόσιο σύστημα υγείας. Επίσης, 500.000 συμπολίτες μας μέχρι στιγμής ανασφάλιστοι και αποκλεισμένοι σε ακραία φτώχεια είχαν δωρεάν υπηρεσίες από το δημόσιο σύστημα υγείας. Αυτό ήταν το πρώτο μάθημα που πήραμε εμείς και το υλοποιήσαμε, όπως καλώς γνωρίζετε.
Μάθημα δεύτερο: τροφή
Το δεύτερο μάθημα που πήραμε ήταν η έλλειψη τροφής, οι μεγάλες ανάγκες των ανθρώπων. Με τον πρώτο νόμο που ψηφίσαμε για τα μέτρα για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης δώσαμε σε 400.000 συμπολίτες μας την «Κάρτα Αλληλεγγύης», η οποία είχε από 70 ευρώ μέχρι 220 ευρώ το μήνα. Αυτό το ποσό πιστωνόταν στο δικαιούχο, ώστε να μπορεί να πάρει τρόφιμα από όπου ήθελε. Με την κάρτα ο πολίτης δεν είχε να κάθεται στις ουρές με τις σακούλες, αλλά με αξιοπρέπεια πηγαίνει μέσα στα καταστήματα και εξαργυρώνει αυτά τα χρήματα για τρόφιμα.
Το δεύτερο μάθημα το επεκτείναμε και σε 57 κοινωνικές συμπράξεις που κάναμε σε όλη την Ελλάδα, οι οποίες διαχειρίζονται τα χρήματα του ταμείου απόρων για τροφή (300 εκατ. ευρώ μέχρι το 2020). Για πρώτη φορά, επίσης, στην Ελλάδα βάλαμε φρέσκα προϊόντα, κρέας, κοτόπουλο κ.τ.λ. σε αυτές τις δομές, διότι δεν θέλαμε ο ελληνικός λαός να γίνει στο τέλος διαβητικός με τα ζυμαρικά και όλα αυτά που μέχρι τότε του δίνανε.
Μάθημα τρίτο: χωρίς μεσάζοντες
Το «χωρίς μεσάζοντες» ήταν ένα μεγάλο κίνημα -όλοι το ξέρουμε- το οποίο πλέον έχει αφήσει πολύ ισχυρά κατάλοιπα στην ελληνική κοινωνία. Αγορές χωρίς μεσάζοντες, με εξαιρετικά προϊόντα ελληνικά, έρχονται και προσφέρονται σε εξαιρετικές τιμές, δημιουργώντας νέες καταστάσεις στην αγορά τροφίμων. Στο νόμο ο οποίος έχει μπει στη «Διαύγεια», βλέπετε το αποτύπωμα αυτής της εμπειρίας.
Μάθημα τέταρτο: ενεργειακή φτώχεια
Το τέταρτο μάθημα αφορά το κίνημα για το κόψιμο του ηλεκτρικού ρεύματος και για την ενεργειακή φτώχεια. Ο πρώτος μας νόμος ήταν να δώσουμε δωρεάν 300 κιλοβατώρες σε κάθε νοικοκυριό και να επανασυνδέσουμε όλα τα κομμένα ρεύματα δωρεάν. Αυτό το συνεχίζουμε με το να κάνουμε χαμηλότερη κατηγορία από αυτήν που είχαμε μέχρι σήμερα για τα φτωχά νοικοκυριά, η οποία θα αντιμετωπίζει το πρόβλημα του ηλεκτρικού, την ενεργειακή φτώχεια.
Μάθημα πέμπτο: εξώσεις
Είχαμε ένα κίνημα μεγάλο και ελπίζω ότι έχουμε ακόμα, κατά των εξώσεων και των κόκκινων δανείων. Ξέρετε τις ρυθμίσεις που έχει κάνει η Κυβέρνηση, ώστε κανείς να μην μπορεί να χάσει το σπίτι του, την πρώτη κατοικία, υπό τις προϋποθέσεις ότι πληρούνται κάποια κριτήρια. Πέραν, όμως, από αυτό, δώσαμε σε 21.000 οικογένειες που ζήτησαν από τον πρώτο καιρό επιδότηση ενοικίου από 70 έως 220 ευρώ, ανάλογα με τα μέλη που είχε. Τι κάνουμε τώρα; Τώρα βάλαμε στα αντίμετρα 600 εκατομμύρια ευρώ από το 2019 για 600.000 οικογένειες (δηλαδή 6 εκατ. πληθυσμό), οι οποίες θα παίρνουν επιδότηση ενοικίου, ακριβώς γιατί πρέπει να αντιμετωπίσουμε σχεδόν όλους όσοι είναι σε νοίκι. Δεν λέμε ότι δεν υπάρχουν μεγάλα προβλήματα, αλλά έχει ληφθεί αυτό το μάθημα.
Μάθημα έκτο: παραδειγματισμός
Αυτά ο λαός τα ξέρει. Λέτε ότι υπάρχουν θέσεις στους σταθμούς για 45.000 παιδιά. Τι κάναμε; Για το 2019, λοιπόν, ιδρύουμε 45.000 νέες θέσεις, 1.800 νέους παιδικούς σταθμούς. Θα πει το Κ.Κ.Ε., αυτά εντός του καπιταλισμού; Αυτά δεν είναι τίποτα εντός του καπιταλισμού, γιατί ξέρουμε ότι είναι ένα σύστημα εκμετάλλευσης, το οποίο κοιτάζει την παραγωγή και αναπαραγωγή των κυρίαρχων τάξεων και του κεφαλαίου.
Αυτά τα κείμενα, αυτές τις θεωρίες τις έχουμε διαβάσει, τις ξέρουμε και τις ασπαζόμαστε σε συνθήκες, όταν ένας λαός έχει τη βούληση να κάνει μια τέτοια τομή και εμείς το τιμούμε αυτό. Για να διεκδικήσει, όμως, ο λαός ένα πράγμα, πρέπει να δει κάτι. Αυτό, λοιπόν, προσπαθούμε να δείξουμε στο λαό ότι σε αυτή την περίοδο πρέπει να σταθεί στα πόδια του, να διεκδικεί, να καλυτερεύει συνεχώς τις συνθήκες και αυτό προσπαθούμε να κάνουμε, ώστε να ανοιχτεί ένας δρόμος. Ο Λένιν έλεγε πάντα ότι αυτό που είναι επαναστατικό είναι αυτό που μπορεί να υλοποιηθεί μέσα σε μια κατάσταση με τους συγκεκριμένους συσχετισμούς δυνάμεων. Εγώ προσωπικά δεν ξεχνάω αυτά τα μαθήματα.
Πηγή: Η ΕΠΟΧΗ