
Τοποθέτηση μου στην κοινή συνεδρίαση Επιτροπών της Βουλής (11-10-2019) για το Νομοσχέδιο «Επενδύω στην Ελλάδα και άλλες διατάξεις».
Στην κοινή συνεδρίαση Επιτροπών της Βουλής για το Νομοσχέδιο «Επενδύω στην Ελλάδα και άλλες διατάξεις» ο Υπουργός Εργασίας κ. Βρούτσης, εγκάλεσε τον ΣΥΡΙΖΑ ότι εφάρμοσε το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα όπως το είχε σχεδιάσει εκείνος με τις οδηγίες της Παγκόσμιας Τράπεζας έναντι αδράς αμοιβής προς την Τράπεζα.
Απαντώντας η πρώην Αναπλ. Υπουργός Κοινωνικής Αλληλεγγύης Θεανώ Φωτίου υπενθύμισε ότι τη σύμβαση με την Παγκόσμια Τράπεζα την είχε υπογράψει η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου. Το πιλοτικό του Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος που σχεδίασε ο κ. Βρούτσης αξιολογήθηκε από την ίδια την Τράπεζα ως ακατάλληλο και άχρηστο. Σε αντικατάστασή του η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ σχεδίασε το Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης, η πιλοτική εφαρμογή του οποίου αξιολογήθηκε ως απόλυτα επιτυχής, καινοτόμα και καλή πρακτική σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Γι αυτό και το ΚΕΑ εφαρμόζεται εδώ και τρία χρόνια πανελλαδικά.
Ο κ. Βρούτσης από μόνος του αναδεικνύει την αποτυχία των πολιτικών του.
Διαβάστε παρακάτω όλη τη τοποθέτηση από τα πρακτικά της Βουλής:
ΘΕΑΝΩ ΦΩΤΙΟΥ: Ευχαριστώ κύριε Πρόεδρε.
Ωραία λοιπόν, θα σηκώσω το γάντι, αφού ήθελε ο κ. Βρούτσης να το πετάξει και να του πω το εξής: Οι συμβάσεις με την Παγκόσμια Τράπεζα είχαν καθοριστεί, στη βάση του μνημονίου, από τη δική τους κυβέρνηση. Τη συγκυβέρνηση δηλαδή, του ΠΑ.ΣΟ.Κ. με την Ν.Δ., τον κ. Βρούτση. Πράγματι, σχεδιάσανε ένα Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα. Πράγματι, όταν ήρθε η ώρα να εφαρμοστεί αυτό που σχεδίασε η κυβέρνηση του κ. Βρούτση και ο κ. Βρούτσης προσωπικά και να εφαρμοστεί πιλοτικά, έπρεπε, με βάση αυτό που είχαν υπογράψει, να τους το αξιολογήσει η Παγκόσμια Τράπεζα. Το αξιολόγησε και το πέταξε, στα σκουπίδια, λοιπόν, αφού του αρέσει να λέει και αυτός αυτά τα πράγματα. Και μας είπε εμάς: Πρέπει να ξανασχεδιάσετε ένα πρόγραμμα Ελαχίστου Εγγυημένου Εισοδήματος και να το εφαρμόσετε, για ένα χρόνο, πιλοτικά, το καινούργιο, αυτό που θέλετε εσείς, γιατί το άλλο είναι λάθος. Ας το ακούσει λοιπόν μια φορά ο κ. Βρούτσης και ας πάψει τα ψέματα. Γι’ αυτό λοιπόν κάναμε το ΚΕΑ, επί ένα χρόνο, πιλοτικά. Αξιολογήθηκε πράγματι, από την Παγκόσμια Τράπεζα και μάλιστα αξιολογήθηκε ως καταπληκτικό πρόγραμμα και αυτό εφαρμόσαμε. Εντάξει κ. Βρούτση;
Πάμε τώρα στα σημερινά, αφού θέλετε και τέτοια. Γιατί ξύνεστε στη γκλίτσα του τσοπάνη. Ξέρετε ότι τα έχετε κάνει μούσκεμα στο συγκεκριμένο πρόβλημα. Για το σημερινό νομοσχέδιο, τι καθυστερεί την ανάπτυξη της Ελλάδας; Αν διαβάσει κανείς αυτό το ογκώδες νομοσχέδιο, θα καταλάβει, ότι την ανάπτυξη την καθυστερεί, πρώτον, οι εργαζόμενοι, τα προνόμια που έχουν, οι υψηλές τους αμοιβές, τα εργασιακά τους δικαιώματα.
Αυτοί πλήττονται, νομίζω το εξήγησε πολύ καλά η κύρια Αχτσιόγλου, αυτούς απορυθμίζει, διότι αυτοί είναι υπόλογοι που η ανάπτυξη δεν ήρθε ακόμη.
Το δεύτερο, όμως, που καθόλου δεν εθίγη στη σημερινή συνεδρίαση και γι’ αυτό πήρα το λόγο σήμερα επί της αρχής, είναι οι πτυχιούχοι των πανεπιστημίων που παραείναι πολλοί. Είναι όλο το κομμάτι για τα πανεπιστήμια, σ’ αυτό θα αναφερθώ και βεβαίως στα ερευνητικά κέντρα που δεν έχουν ευθυγραμμιστεί με την αγορά.
Τι σημαίνει ανάπτυξη κατά το νομοσχέδιο; Νομίζω ότι είναι σαφές, επενδύσεις, όπως λένε, at any price οι γνωστοί της Well Bank, δηλαδή με οποιοδήποτε τίμημα. Έτσι λένε και οι εισηγητές.
Πίσω, λοιπόν, να υλοποιήσουμε επενδύσεις και μάλιστα με τον παλιό καλό τρόπο που ξέρουμε. Κρατικοδίαιτοι ημέτεροι επενδυτές – το βλέπουμε στο Ελληνικό, το βλέπουμε παντού σήμερα- οι γηγενείς επενδυτές θα γίνουν κρατικοδίαιτοι εκ νέου, δηλαδή, θα τους χρηματοδοτούμε με ζεστό κρατικό χρήμα και οι άλλοι , οι αδηφάγοι ξένοι επενδυτές που πρέπει να διευκολυνθούν σε τέτοιο βαθμό, ώστε θα βάζουμε ιδιωτικές εταιρείες πλέον να κρίνουν την επένδυσή τους από δω και ύστερα, όχι το κράτος, όπως ανέπτυξαν πάρα πολύ αναλυτικά οι συνάδελφοι εδώ, δεν θα επεκταθώ σε αυτό. Ενώ παράλληλα απορυθμίζονται τρία μεγάλα επενδυτικά μας κεφάλαια. Ποια κεφάλαια επενδυτικά έχει η Ελλάδα, που αν απορυθμιστούν αυτά καήκαμε; Πρώτον, το περιβάλλον. Τι προβλέπει το νομοσχέδιο για το περιβάλλον, δάση, αιγιαλός κ.λπ.; Προβλέπει απορύθμιση, ιδιωτικές εταιρείες εγκρίνουν τις περιβαλλοντικές μελέτες, υπάρχουν παντού παράθυρα αναίρεσης κάθε δυνατού μέτρου προστασίας κ.ο.κ.. Αυτό για το περιβάλλον.
Τα εργασιακά. Το καταρτισμένο και εξειδικευμένο εργατικό μας δυναμικό είναι επενδυτικός βραχίονας. Αυτόν πάτε να τον απορυθμίσετε.
Και το τρίτο βέβαια η μαζική υψηλής στάθμης ανώτατη εκπαίδευση και έρευνα. Σ΄αυτό είπα ότι θα αναφερθώ.
Η έρευνα. Ξηλώνει ότι χτιστεί στον τομέα της έρευνας και της καινοτομίας με δύο κινήσεις σε αυτό το νόμο. Συγχρόνως, όμως, κάνει και κάτι άλλο που δεν το έχετε μπροστά σας στο νομό, όμως, έχουν ήδη ζητηθεί μειωμένοι προϋπολογισμοί απ’ όλα τα ερευνητικά κέντρα. Έχουν ζητηθεί αυτή τη στιγμή μειωμένοι προϋπολογισμοί. Δηλαδή, ό,τι κάναμε εμείς στην έρευνα ξηλώνεται. Επιπλέον, ακυρώνει την ακαδημαϊκή αξιολόγηση των ερευνητικών κέντρων από διεθνείς επιτροπές εμπειρογνωμόνων για να τα συνδέσει ευθέως με την αγορά και τις ευκαιριακές της ανάγκες και να τα υποβαθμίσει. Δεύτερον, καταργεί το υφιστάμενο Εθνικό Συμβούλιο Έρευνας και Καινοτομίας φτιάχνοντας δύο επιτροπές για την έρευνα, άλλη για την καινοτομία και άλλη για τη βασική έρευνα. Εδώ υπάρχει μια πλήρης σύγχυση. Με αυτό τον τρόπο υποτίθεται ότι κάποια ερευνητικά κέντρα θα κάνουν βασική έρευνα και κάποια καινοτομία. Αυτά δεν υπάρχουν. Αυτά είναι μεγάλα λάθη και έτσι δεν προχωρά η έρευνα και η καινοτομία που είναι βασικός μοχλός της ανάπτυξης, όπως ξέρετε όλοι.
Πάμε στην ανώτατη εκπαίδευση. Η Υπουργός Παιδείας έχει διακηρύξει με κάθε τρόπο ότι υπάρχουν πάρα πολλοί απόφοιτοι από την ανώτατη εκπαίδευση και αυτό πρέπει να τελειώσει. Πρέπει, όμως, να ξέρετε συνάδελφοι ότι το μεγάλο πλεονέκτημα της χώρας, ο μεγάλος επενδυτικός της βραχίονας είναι οι πτυχιούχοι της ανώτατης εκπαίδευσης οι οποίοι κατέχουν τα υψηλότερα ποσοστά της Ευρώπης στο σύνολο του πληθυσμού.
Αυτά τα ποσοστά πρέπει να μειωθούν πάση θυσία. Είναι η αντίληψη της Δεξιάς που πάντα πιστεύει ότι η Ανώτατη Εκπαίδευση είναι για τους λίγους. Κατά προτίμηση, όσους μπορούν να την πληρώνουν, άντε και για κανέναν άριστο από τα φτωχά στρώματα.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΛΑΧΟΣ (Προεδρεύων των Επιτροπών): Δημόσια Πανεπιστήμια τελειώσαμε όλοι, κυρία Φωτίου. Μην τα λέτε αυτά. Γνωριζόμαστε.
ΘΕΑΝΩ ΦΩΤΙΟΥ: Θα έρθω και σε αυτό. Θυμάστε ότι θέλατε να κάνετε τα Ιδιωτικά Πανεπιστήμια με κάθε τρόπο και αυτό καταφέραμε να το αποφύγουμε με τη μη θεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος.
Όμως, κύριε Πρόεδρε, αυτόν τον στόχο, -και έχετε δίκιο- υπηρετούν τα άρθρα που αφορούν στην Ανώτατη Εκπαίδευση. Κύριοι συνάδελφοι, η επαναφορά του 10 ως βάση για να μπεις στα Ανώτατα Ιδρύματα δεν είναι αξιοκρατικό κριτήριο, είναι υποκριτικό. Ξέρετε όλοι πολύ καλά ότι τη μία χρονιά, αν τα θέματα είναι εύκολα, όλοι παίρνουν βαθμούς πάνω από το 10, ενώ την επόμενη χρονιά στο ίδιο μάθημα, αν είναι δύσκολα τα θέματα, παίρνουν κάτω από 12. Το ξέρετε καλά. Δεν πρόκειται, λοιπόν, για αξιοκρατία, πρόκειται για υποκρισία.
Σε ό,τι αφορά στο άρθρο 66, καταργούνται τα Τμήματα Ελεύθερης Πρόσβασης πριν καν δοκιμαστούν. Εκεί, δηλαδή, που δεν χρειάζονται φροντιστήρια για να πληρώνουν οι γονείς, αυτό το καταργείτε. Θα μπορούσαν σήμερα τα παιδιά να μπαίνουν στα Τμήματα Ελεύθερης Πρόσβασης, χωρίς οικογενειακές δαπάνες.
Σε μία περίοδο που γίνονται οι εγγραφές (άρθρα 169, 170, 171) στα Ιδιωτικά Κολέγια, η ρύθμιση για τα Ιδιωτικά Κολέγια επαναφέρει τον όρο «επαγγελματική ισοδυναμία τίτλου», όρος που δεν αναφέρεται πουθενά στην Ευρωπαϊκή Οδηγία και ευθύνεται για χιλιάδες «ομήρους» της τριετίας 2012 – 2015 που αποδόθηκαν 1.500 αναγνωρίσεις, ενώ με αυτά που κάναμε εμείς τη διετία 2016 – 2018 αποδόθηκαν 4.000 αναγνωρίσεις. Επιστρέφουμε, λοιπόν, σε ένα σύστημα από απέτυχε παταγωδώς, με μόνο στόχο να φέρουμε πελάτες στα ιδιωτικά κολέγια.
Τέλος, το άρθρο 172 δημιουργεί ένα τεράστιο πρόβλημα στις μεταπτυχιακές σπουδές, γιατί καταργεί το όριο του 30% της, επιπλέον, αμοιβής στους καθηγητές που διδάσκουν στα μεταπτυχιακά προγράμματα και την ταυτόχρονη υποχρέωση που είχαν να διδάσκουν ισόποσες ώρες δωρεάν στα μεταπτυχιακά. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι όσα δωρεάν προγράμματα μεταπτυχιακών υπήρχαν, θα καταργηθούν.
Σας λέω, λοιπόν, ότι επανέρχεται, πλέον, μία ιστορία στις μεταπτυχιακές σπουδές, που οφείλουν όλοι να τις πληρώνουν. Αυτή είναι η απομείωση και το πώς απομειώνουμε τους πτυχιούχους της Ανώτατης Εκπαίδευσης.