Το παιδί χρησιμοποιείται ως προμετωπίδα για τη συντηρητική αναδίπλωση

Άρθρο μου στην εφημερίδα “Η ΕΠΟΧΗ”

 

Της Θεανώς Φωτίου*

 

Τη μέθοδο του «Δούρειου Ίππου» έχει πλέον καθιερώσει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Καταθέτει ένα νομοσχέδιο, που θέλει να το εμφανίσει ως «κοινωνικό» και στις διατάξεις του κρύβει μια άκρως διχαστική και αντικοινωνική πολιτική. Έτσι και στην περίπτωση του νομοσχεδίου για το «επίδομα γέννησης και λοιπές διατάξεις», του πρώτου νομοσχεδίου της κυβέρνησης της ΝΔ στον τομέα της κοινωνικής πρόνοιας και αλληλεγγύης.

 

Αποκλείονται χιλιάδες δικαιούχοι

 

Από τη μια, νομοθετείται ένα επίδομα γέννησης 2.000 ευρώ, το οποίο σαφώς στηρίζουμε, παρότι παρασάγγας απέχει από το να αποτελέσει «σημαντικό κίνητρο για τους μέλλοντες γονείς», γελοιοποιώντας τη δημογραφική πολιτική της χώρας και, από την άλλη, αποκλείονται, με τα νέα κριτήρια που τίθενται, χιλιάδες δικαιούχοι από τα επιδόματα Παιδιού και Στέγης και το Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης (ΚΕΑ), πρόνοιες που βοηθούν το παιδί και αντιμετωπίζουν το δημογραφικό πρόβλημα. Μέσα από τις «λοιπές διατάξεις» άρχισαν ταχύτατα να εξοικονομούνται μέρος των 400 εκατ. ευρώ, που κόβονται από την πρόνοια για πρώτη φορά, μετά από τεσσεράμισι χρόνια συνεχών αυξήσεων. Προορίζονται να καλύψουν τις μαύρες τρύπες του προϋπολογισμού, και κυρίως αυτή του ασφαλιστικού.

 

Τιμωρητικά, αντιπαιδαγωγικά και αντιεκπαιδευτικά κριτήρια

 

Μέσα από τα άρθρα 15, 17 και 29, εισάγεται ένα μέτρο τιμωρητικό, αντιπαιδαγωγικό και αντιεκπαιδευτικό, που προσκρούει στη σύμβαση του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα του Παιδιού, την οποία έχει κυρώσει η χώρα μας. Εφόσον κάποιο από τα εξαρτώμενα παιδιά της οικογένειας, εφόσον κάποιο παιδί δηλαδή, χάσει τη χρονιά του στο σχολείο, λόγω απουσιών, τότε η οικογένειά του χάνει τα επιδόματα. Χρεώνουν έτσι στο παιδί την ευθύνη αν χάσει τα τρία επιδόματα (παιδιού, στέγασης και ΚΕΑ) η οικογένειά του. Ποια παιδαγωγική μέθοδος προβλέπει τόσο μεγάλη ευθύνη να δίνεται σε ένα παιδί;

 

Χάριν του ακροατηρίου

 

Σε άλλες διατάξεις, επιχειρείται να νομοθετηθεί η διάκριση των παιδιών, από πλευράς του κράτους πρόνοιας, ανάλογα με την καταγωγή τους. Αν, δηλαδή, τα παιδιά έχουν γονείς μη ελληνικής καταγωγής, τότε, για να έχουν πρόσβαση οι γονείς στα τέσσερα επιδόματα γέννησης, παιδιού, στέγασης και ΚΕΑ, θα πρέπει να υποβάλλουν επί δώδεκα έτη φορολογική δήλωση. Μέχρι σήμερα, οι γονείς αντιμετωπίζονται ενιαία όσον αφορά τα επιδόματα στέγης και παιδιού, με την απαίτηση για όλους πενταετούς υποβολής φορολογικής δήλωσης. Αντίστοιχα, για το ΚΕΑ απαιτείται μονάχα η φορολογική δήλωση του τελευταίου χρόνου. Με το νομοσχέδιο αυτό, η κυβέρνηση κλείνει το μάτι στο δεξιό της ακροατήριο και νομοθετεί όσο πιο υψηλά εμπόδια μπορεί, προκειμένου να μην καταφέρουν οι μετανάστες και οι πρόσφυγες που ζουν και φορολογούνται στη χώρα μας, να τύχουν κοινωνικής φροντίδας. Ταυτόχρονα, επιχειρεί να σβήσει από τη συλλογική μνήμη τα πεπραγμένα του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ παράλληλα τα οικειοποιείται, όπως προσπαθεί να κάνει, για παράδειγμα, με το θεσμό της αναδοχής και υιοθεσίας, των βρεφονηπιακών σταθμών όπου μπήκαν όλα τα παιδιά φέτος και του ΚΕΑ.

Στα τέσσερα και πλέον χρόνια της κυβέρνησής μας, αυξήσαμε τον προϋπολογισμό της πρόνοιας από τα 790 εκατ. ευρώ, στα 3,5 δισ. ευρώ –για να έρθει τώρα η κυβέρνηση της ΝΔ να τον μειώσει, για πρώτη φορά χωρίς η χώρα να είναι υπό τη μέγγενη των μνημονίων. Ταυτόχρονα μετατρέψαμε το προνοιακό κράτος σε ψηφιακό και διαφανές, μία ασπίδα κατά των πελατειακών σχέσεων και υπέρ της αξιοπρέπειας και της ισονομίας των δικαιούχων. Για το παιδί, που χρησιμοποιείται σήμερα ως προμετωπίδα για τη συντηρητική αναδίπλωση, παραλάβαμε το 2015 προϋπολογισμό 822 εκ ευρώ και παραδώσαμε το 2019 δαπάνες 1,4 δισ. ευρώ. Συγκεκριμένα, • 1,1, δισ. για επίδομα παιδιού σε 1.660.000 παιδιά, από 650 εκ. σε 1.400.000 παιδιά το 2015, •  270 εκ για 156.000 θέσεις σε βρεφονηπιακούς σταθμούς, από 79.000 το 2015.  Το 2019 ήταν η πρώτη χρονιά που ικανοποιήθηκαν όλες οι αιτήσεις των παιδιών. Στις 10 Ιουλίου ο κ. Μητσοτάκης συνέχαιρε τους υπουργούς του για την επιτυχία. •  71 εκ για 185.000 καθημερινά ζεστά γεύματα σε δημοτικά σχολεία. Αυτό είναι μέτρο για την σχολική διαρροή, όχι η τιμωρία των παιδιών. Σε αυτά πρέπει να προστεθούν 300 εκατομμύρια του επιδόματος στέγης  που αφορούν  667.000 άτομα και επιπλέον 200 εκατομμύρια για την αντιμετώπιση των κόκκινων δανείων.

Η Νέα Δημοκρατία παρέδωσε το 2015 μια χώρα όπου τα κονδύλια και υπηρεσίες της πρόνοιας δεν υπήρχαν στον κοινωνικό χάρτη της Ευρώπης (0,4% του ΑΕΠ με μέσο όρο στην ΕΕ 4% του ΑΕΠ). Εμείς το κάναμε 2% του ΑΕΠ. Τώρα επιστρέφει ως τιμωρός των παιδιών, των ανθρώπων που δεν έχουν ιδιόκτητη στέγη και των μεταναστών που ζουν και φορολογούνται στη χώρα μας, τη στιγμή που υποτίθεται ότι χτίζει με το διχίλιαρο «τα νέα θεμέλια της σύγχρονης δημογραφικής πολιτικής της χώρας». Είναι ντροπή να υπογράφουν υπουργοί Παιδείας και Κοινωνικών Υποθέσεων την καταπάτηση του δικαιώματος των παιδιών σε αξιοπρεπή διαβίωση, και να δηλώνουν περήφανα πως υπερασπίζονται το δικαίωμά τους στην εκπαίδευση.

 

Κοινωνία με θεσμοθετημένες τις ανισότητες

 

 

Καλωσορίζουμε τη Ν.Δ. στην λογική των παροχών και επιδομάτων που τόσο κατασυκοφάντησε προεκλογικά. Τα επιδόματα και οι παροχές είναι η ουσιαστική παρέμβαση του κράτους κατά των κοινωνικών ανισοτήτων. Δεν υπάρχει κοινωνία ισότητας χωρίς τις κοινωνικές παροχές.  Έχουν αναπτυξιακή διάσταση, δηλαδή κάθε ευρώ που δίνεται από το κράτος επιστρέφει στην οικονομία πολλαπλασιασμένο επί 1,3, γιατί αυξάνει την ζήτηση και δημιουργεί νέες θέσεις εργασίας. Αποδείχτηκε αυτό περίτρανα με την περικοπή του κοινωνικού μερίσματος κατά 600 εκ. με αποτέλεσμα να πέσει ο τζίρος στην αγορά μέχρι 25%, όπως λένε οι αρμόδιοι φορείς.
Η κυβέρνηση της ΝΔ προσπαθεί να χτίσει μια κοινωνία με θεσμοθετημένες τις ανισότητες, γιατί αυτή είναι η ιδεολογική της ταυτότητα.

 

 

* Η Θ. Φωτίου είναι βουλευτής Νοτίου Τομέα Αθηνών και αν. τομεάρχης Κοινωνικής Αλληλεγγύης της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ

 

Πηγή: Η Εποχή