Συνέντευξη στο Κόκκινο (105,5fm) και τη δημοσιογράφο Ναταλί Χατζηαντωνίου

 

 
▶️ Η ειρήνη και η αλληλεγγύη είναι το αιχμηρό δόρυ της ανθρωπιάς.
 
▶️ Συνέντευξη στο Κόκκινο (105,5fm) και τη δημοσιογράφο Ναταλί Χατζηαντωνίου.
 
• Η ΝΔ γελοιοποιήθηκε στην προσπάθεια της, χρησιμοποιώντας το όνομα μου, να κομματικοποιήσει τη μεγάλη συναυλία που θα γίνει αύριο στα Προπύλαια, αυτό το τεράστιο δώρο που κάνουν οι καλλιτέχνες στην πόλη μας.
 
• Η αυριανή συναυλία είναι μια φοβερή σύνθεση ειρήνης και αλληλεγγύης, που είναι τελικά το αιχμηρό δόρυ της ανθρωπιάς. Γιατί η τέχνη έχει αυτή τη δύναμη, να γκρεμίζει τείχη, να μπαίνει μέσα στα σπίτια του κάθε πολίτη, να μιλάει στις ψυχές των ανθρώπων, να διαλύει τον σκοταδισμό και τον οπαδισμό, να «μιλάει» σε όλες τις τάξεις, σε όλες τις ηλικίες.
 
• Μπορεί η νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση να άφησε μόνους τους καλλιτέχνες χωρίς μέτρα στήριξης κατά τη διάρκεια της πανδημίας, θεωρώντας ίσως ότι μπορούν να ζήσουν με ρόδα και αέρα, αλλά και μέσα στις συνθήκες του εγκλεισμού οι καλλιτέχνες ύψωσαν ανάστημα και μίλησαν για την κακοποίηση και τη σεξουαλική παρενόχληση, άνοιξαν μια οδυνηρή ιστορία, που ήταν όμως, εξίσου απελευθερωτική.
 
• Διαχρονικά τα κινήματα ειρήνης έχουν μια τεράστια ισχύ και συνδέονται πολύ γρήγορα με τη μουσική και τις συναυλίες. Όταν μιλάμε για αντιπολεμικά κινήματα, το μυαλό συνειρμικά πηγαίνει στη δεκαετία του 60 στην Αμερική, στην καρδιά του πολέμου στο Βιετνάμ. Το τεράστιας έκτασης και έντασης κίνημα, οδήγησε και στο Γούντστοκ το 1969, με τη συμμετοχή των τεράστιων καλλιτεχνών τη εποχής, που ύψωσαν τη φωνή τους εναντίον του πολέμου στο Βιετνάμ με μηνύματα αγάπης, αλληλεγγύης και ειρήνης. Μεγάλα έργα τέχνης υπηρέτησαν τα αντιπολεμικά μηνύματα, όπως η ταινία «Αποκάλυψη τώρα» του Φράνσις Φορντ Κόπολα, και βεβαίως πολλά χρόνια νωρίτερα, η Γκουέρνικα του Πικάσο. Για να μην ξεχνάμε και το «Give peace a chance» του Τζον Λένον. Είναι ακριβώς αυτά τα μεγάλα κινήματα ειρήνης που φοβάται η εκάστοτε εξουσία που προσποιείται την φιλειρηνική.
 
• Ο μισός πληθυσμός της Ελλάδας έρχεται από την προσφυγιά και οι μνήμες δεν φεύγουν ποτέ. Πιστεύω ότι είμαστε ειρηνιστές, είμαστε κατά του πολέμου. Όλο αυτό που συμβαίνει τώρα είναι μια καθαρή ματιά στο παρελθόν καθώς πολλοί από όσους καταδικάζουν την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία δεν έκαναν τίποτα για την Κύπρο, το Ιράκ, τη Γιουγκοσλαβία. Για αυτό ακριβώς είναι επικίνδυνα τα αντιπολεμικά κινήματα. Διότι αποκαλύπτουν τις υποκρισίες και τα ψέμματα και μας αναγκάζουν να επανατοποθετηθούμε, ειδικότερα οι γεωπολιτικές εξελίξεις συμβαίνουν στην αυλή μας. Θεωρώ ότι όλος ο ελληνικός λαός είναι κατά του πολέμου. Η ειρήνη και η αντίληψη που έχουμε για την ειρήνη δεν έχουν κομματικό πρόσημο. Όπως έχει πει ο Ζαν Πώλ Σαρτρ «όταν οι πλούσιοι κάνουν πόλεμο, είναι οι φτωχοί που πεθαίνουν».