Η εισαγωγή του Ελάχιστο Εγγυημένου Εισοδήματος ευθεία Συνταγματοποίηση του νεοφιλελευθερισμού και των επιταγών του μνημονίων.

 

 

 

Κατ’ αρχήν μία δήλωση:

 

Τα νούμερα που ανέφερε ο κ. Βρούτσης σήμερα δεν αφορούν το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα της ΝΔ αλλά το ΚΕΑ του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν αφορούν οικογένειες αλλά νοικοκυριά. Το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα που θεσμοθετήθηκε το 2012 από την ΝΔ ήταν μνημονιακή υποχρέωση του 2^ου μνημονίου.

 

Μέχρι το τέλος του 2014 δεν είχατε κάνει τίποτα και όταν βγήκε η ιστορική ΚΥΑ που υπέγραφε ο κ. Χαρδούβελης και ο κ. Βρούτσης ήταν για ένα πιλοτικό πρόγραμμα για 30.000 ανθρώπους  που το τέλος του 2015 απορρίφθηκε από τους αξιολογητές που εσείς οι ίδιοι είχατε ορίσει, την World Bank και το ΕΙΕΑΔ.

 

Το πετάξαμε, το σχεδιάσαμε από την αρχή ως ΚΕΑ όχι για να του αλλάξουμε το όνομα αλλά για να επισημάνουμε ότι ήταν ένα κοινωνικό επίδομα αλληλεγγύης που έπρεπε το κράτος να το πλαισιώσει με πολλές άλλες παροχές και υπηρεσίες. Το εφαρμόσαμε για 700.000 άτομα. Σήμερα είναι 450.000 αυτοί που το παίρνουν.

 

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη απόδειξη ότι με το σύνολο των πολιτικών του ΣΥΡΙΖΑ μειώσαμε την ακραία φτώχεια.

 

Η πρότασή σας για το ΕΕΕ

 

 Θα ισχυριστώ α) Ότι πρόκειται για την ευθεία συνταγματοποίηση του νεοφιλελευθερισμού και των επιταγών των μνημονίων και β) Το γεγονός ότι το εντάσσετε στο άρθρο 21 παρ.1 για την προστασία της οικογένειας καταδεικνύει ότι δεν παρακολουθείτε λόγω ιδεοληψίας τις αλλαγές που γίνονται στις ανθρώπινες σχέσεις. Η κρίση δεν σας δίδαξε τίποτε. Αποκλείετε έτσι τους νέους άνω των 18 που συγκατοικούν με τους γονείς τους εφόσον δεν είναι εγγεγραμμένοι στο ταμείο ανεργίας και όσους συγκατοικούν με άλλους χωρίς οικογενειακούς δεσμούς. Αποκλείετε, δηλαδή, τρία νέα παιδιά που συγκατοικούν και είναι άνεργα.

 

Ας δούμε τι λένε οι δυο προτάσεις ΝΔ/ΣΥΡΙΖΑ για το άρθρο 21 παρ. 1

 

Εμείς ζητάμε την πλήρη αντικατάσταση της παρ. 1 του άρθρου 21 ως εξής

 

 «Το κράτος εγγυάται, μέσω καθολικών κοινωνικών υπηρεσιών και εισοδηματικών ενισχύσεων, αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης για όλους. Για τον προσδιορισμό του επιπέδου διαβίωσης ο νομοθέτης οφείλει να χρησιμοποιεί επιστημονικές μεθόδους και να λαμβάνει υπόψη τις επίκαιρες αντικειμενικές κοινωνικές συνθήκες. Ειδική προστασία παρέχεται στην οικογένεια, το γάμο, τη μητρότητα, στα παιδιά, τους νέους, τους ηλικιωμένους, τα άτομα με αναπηρία και τους άπορους».

 

Η ΝΔ αντιπαραθέτει σε αυτό το εξής:

 

 «H οικογένεια, ως θεμέλιο της συντήρησης και προαγωγής του Έθνους, καθώς και ο γάμος, η μητρότητα και η παιδική ηλικία τελούν υπό την προστασία του Kράτους. Το κράτος μεριμνά για τη διασφάλιση συνθηκών αξιοπρεπούς διαβίωσης όλων των πολιτών μέσω ενός συστήματος ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος».

 

Εμείς θεωρούμε ότι το κράτος οφείλει να εγγυάται το αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης των πολιτών μέσα από καθολικές κοινωνικές υπηρεσίες και επιδόματα και όχι μόνο μέσω ενός προγράμματος , του εεε,  που αφορά αποκλειστικά την ακραία φτώχεια. Δεν ποσοτικοποιείται και ούτε ορίζεται ποιοτικά διεθνώς. Όπως παραδείγματος χάριν ο κίνδυνος φτώχειας που ποσοτικοποιείται στο 60% του διάμεσου εισοδήματος  κάθε χώρας.

 

Διασφαλίζετε συνθήκες αξιοπρέπειας διαβίωσης με 200Ευρώ κατ’ άτομο και μάλιστα αρνούμενοι να το αυξήσετε σύμφωνα με την πρότασή μας;

 

Για αυτό  το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα ορίζεται αυθαίρετα από κάθε κυβέρνηση ανάλογα με τι ποσό μπορεί να διαθέσει στο προϋπολογισμό της για την ακραία φτώχια. Γι’ αυτό είναι απαράδεκτο η συνταγματοποίησή του. Πρωτοτυπείτε παγκοσμίως, καμία  χώρα δεν το έχει συμπεριλάβει στο Σύνταγμά της.

 

Το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα για τα πλούσια  σκανδιναβικά κράτη ήταν πολύ υψηλό αλλά για τα φτωχά είναι εξευτελιστικό και λειτουργεί ως παγίδα της φτώχειας και ως μηχανισμός συμπίεσης του κατώτατου μισθού.

 

Τα τελευταία χρόνια με την επιβολή των μνημονίων στις ευρωπαϊκές χώρες έγινε φανερό ότι η νεοφιλελεύθερη εκδοχή ήθελε να υποκαταστήσει το σύνολο των προνοιακών   παροχών που δίνονται στοχευμένα  στους ανάπηρους, το παιδί , στους ηλικιωμένους, στους  πολίτες χωρίς ιδιόκτητη στέγη, και που αφορούν όχι μόνο τους φτωχούς αλλά και τα μεσαία στρώματα, με το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα. Πρόκειται για μια φαλκίδευση των προνοιακών δικαιωμάτων, για μια  κοινωνική οπισθοδρόμηση.

 

Αυτό ήθελε να επιβάλει το Δ.Ν.Τ. σε εμάς όταν έλεγε να κόψουμε τα επιδόματα κατά 1 δις και να τα ενσωματώσουμε στο Ε.Ε.Ε.

 

Εμείς δεν το κάναμε – δώσαμε το ΚΕΑ 700 εκαπό τον προϋπολογισμό και αυξήσαμε το επίδομα για το παιδί κατά 350 εκ. Τα σχολικά γεύματα κατά 70 εκατ., εξαιρέσαμε  τα επιδόματα για τους ανάπηρους από τα φορολογητέα εισοδήματά τους,  αυξήσαμε κατά 100 εκατ. τα κονδύλια στους βρεφονηπιακούς σταθμούς , δώσαμε 350 εκατ.  για επίδομα στέγης για πρώτη φορά και επιδοτήσαμε τα κόκκινα δάνεια με 150 εκατ.

 

Έτσι καταπολεμήσαμε όχι μόνο τη φτώχεια και την παιδική φτώχεια, αλλά και την φτωχοποίηση που είχαν υποστεί τα μεσαία στρώματα όταν μέχρι το 2015 είχαν χάσει το 40% των εισοδημάτων και ένας στους 5 είχε μεταφερθεί στα φτωχά στρώματα.

 

Μετά την εκλογή σας στην εξουσία,  επαναφέρατε στις εξαγγελίες σας το 1 δις για το ΕΕΕ όπως ακριβώς το έλεγε το Δ.Ν.Τ. και σήμερα θέλετε να το συνταγματοποιήσετε.

 

Είναι η μεγάλη μας ιδεολογική διαφορά.  

 

Έχετε την αντίληψη ότι η πρόνοια είναι φιλανθρωπία. Το έχετε εξηγήσει άλλωστε πολλές φορές. Όσο το ΑΕΠ θα αυξάνει θα δίνουμε και στους φτωχούς Όμως η ανάπτυξη δεν καταπολεμά την ανισότητα. Για αυτό και σε περιόδους μεγάλης ανάπτυξης στην Ελλάδα ένα στα τέσσερα παιδιά ήταν σε συνθήκες φτώχειας, γιατί δεν υπήρχε προνοιακό κράτος. Εμείς βρίσκουμε το 2015 την παιδική φτώχεια στα ύψη και την ρίξαμε με βάση τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ μέσα σε 2,5 χρόνια στα προ κρίσης επίπεδα με ένα σύνολο υπηρεσιών και παροχών για το παιδί.

 

Η πρόνοια για σας ήταν αποκλειστικά ένας πελατειακός μηχανισμός αναπαραγωγής του πολιτικού προσωπικού του δικομματισμού. Γι’ αυτό την παραλάβαμε με 53 υπαλλήλους το 2015. Δημιουργήσαμε ένα ψηφιακό προνοιακό κράτος με 240 κέντρα κοινότητας για όλα τα επιδόματα και τον ΟΠΕΚΑ και επιπλέον 1.000 άτομα προσωπικό. Για να καταργήσουμε το ρουσφέτι, να δώσουμε αξιοπρέπεια στον Έλληνα πολίτη, να απολαμβάνει τα δικαιώματά του.

 

Για την αριστερά το προνοιακό κράτος δεν είναι φιλανθρωπικός μηχανισμός αλλά μηχανισμός παρέμβασης του κράτος κατά των κοινωνικών ανισοτήτων προς αποκατάσταση όρων ισοτιμίας των πολιτών. Η πρόνοια δεν είναι μόνο προστασία κατά της ακραίας φτώχειας αλλά προστασία του παιδιού, των αναπήρων, των ηλικιωμένων, όσων δεν έχουν ιδιόκτητη στέγη, με ένα σύνολο παροχών και υπηρεσιών. Αυτό διακηρύσσει η πρότασή μας στη συνταγματική αναθεώρηση.

 

Η δική μας επιμονή στα κοινωνικά δικαιώματα, την υπεράσπιση και τη διαρκή διεύρυνση τους οφείλεται στην πεποίθηση μας ότι μόνο με εγγυημένα κοινωνικά δικαιώματα μπορούν οι πολίτες να ασκούν τα πολιτικά και τα ατομικά τους δικαιώματα.