Η αναπηρία είναι κομμάτι της ζωής μας, μόνιμο ή πρόσκαιρο, επίκτητο ή εκ γενετής που όλοι μας μπορεί να βιώσουμε. Η αναπηρία δεν είναι  καθεστώς εξαίρεσης, δεν είναι αρρώστια, δεν είναι στίγμα, δεν είναι κατάρα ή τιμωρία.

 

Ο ρόλος του κράτους είναι  να δημιουργήσει:

 

• μια κοινωνία αλληλεγγύης προς τον «άλλο», τον διαφορετικό, όχι μια κοινωνία ανταγωνισμού όπου δήθεν επικρατούν οι άριστοι.

 

• μια κοινωνία ισότητας, μια κοινωνία κατά των ανισοτήτων όπου όλοι οι ανάπηροι και μη ανάπηροι είμαστε ίσοι ως αναφαίρετο δικαίωμα μιας συνταγματικά κατοχυρωμένο.

 

Αναφερόμαστε σε κοινωνία ισότητας, όχι ίσων ευκαιριών,  γιατί ο καθένας μας έχει διαφορετικό σημείο αφετηρίας με την γέννησή του, ή συναντά απρόβλεπτα εμπόδια κατά την διάρκεια της ζωής του.

 

Οι πολιτικές μας για την αναπηρία απορρίπτουν το ιατροκεντρικό μοντέλο, και ενισχύουν το κοινωνικό μοντέλο. Το κοινωνικό μοντέλο δεν αρνείται την πραγματικότητα της αναπηρίας αλλά αντίθετα με το ιατρικό, η αδυναμία αποδίδεται στη στάση της κοινωνίας, η οποία δεν παίρνει τα μέτρα που χρειάζονται, ώστε το ΑμεΑ να καταστεί ενεργό και χρήσιμο μέλος της.

 

Παρότι αυτή ακριβώς είναι  η οπτική χόμενο της σύμβασης του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία που, ενώ υπεγράφη το 2006, και κυρώθηκε από την Ελλάδα το 2012,. χειάστηκε να έρθει στην κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ για ενσωματωθεί στο εθνικό δίκαιο, με το Νόμο  4488/2017.

 

Το κράτος και η τοπική αυτοδιοίκηση οφείλει να παρεμβαίνει σε 4 επίπεδα (για):

 

1. Την διασφάλιση της προσβασιμότητας και της ισότιμης συμμετοχής των ΑμεΑ στη δημόσια ζωή
2. Την εκπαίδευση και κατάρτιση των ΑμεΑ
3. Την ένταξη στην εργασία
4. Την κοινωνική προστασία, με παροχές και υπηρεσίες για την στήριξη των ΑμεΑ και των οικογενειών τους και ιδίως των παιδιών.

 

Σε όλα τα παραπάνω επίπεδα ο ΣΥΡΙΖΑ, κατά την περίοδο της διακυβέρνησης σχεδίασε και άρχισε να εφαρμόζει πλήθος μέτρων:

 

• Με ειδικές επιχορηγήσεις ενισχύσαμε την προσαρμογή υφιστάμενων δημόσιων κτιρίων και υπαίθριων κοινόχρηστων δημόσιων χώρων στους σύγχρονους κανόνες προσβασιμότητας.
• Χρηματοδοτήσαμε από τον κρατικό προϋπολογισμό την εξ αποστάσεως διερμηνεία για τους κωφούς και βαρήκοους, μέσω μιας εφαρμογής στο κινητό.
• Αναπτύξαμε ψηφιακές υπηρεσίες τόσο για την απονομή των επιδομάτων (ψηφιακός ΟΠΕΚΑ) όσο και για την απόδοση του ποσοστού αναπηρίας (ηλεκτρονικός φάκελος αναπήρου).
• Με τον Ν 4488/2017 έγινε υποχρέωση του κράτους όλοι οι προς ψήφιση νόμοι να συντάσσονται λαμβάνοντας υπ ‘ όψη την γνώμη των αναπήρων.
• Αλλάξαμε το θεσμικό πλαίσιο της Ειδικής Αγωγής  ώστε να δίνεται έμφαση στον ενταξιακό προσανατολισμό. Σήμερα  λειτουργούν 447 Σχολικές Μονάδες Ειδικής Αγωγής & Εκπαίδευσης (ΣΜΕΑΕ) με 11.000 μαθητές. Μετά την έξοδο από τα μνημόνια προγραμματίσαμε την πρόσληψη 4.500 εκπαιδευτικών και εξειδικευμένου προσωπικού ειδικής αγωγής εντός του 2019 και εξασφάλισε την αναγκαία  δαπάνη των 22 εκ. Δυστυχώς, αυτές οι προσλήψεις ακόμη δεν έχουν ολοκληρωθεί.
• Νομοθετήσαμε τη δυνατότητα των δημόσιων φορέων να ιδρύουν και λειτουργούν ΚΔΗΦ ΑμεΑ, ώστε να πολλαπλασιαστεί ο αριθμός τους. Στο πρόγραμμα των vouchers των ΚΔΑΠμεΑ, με συμμετοχή κατά 80% του κρατικού προϋπολογισμού, εντάξαμε περί τα 4.000 παιδιά. Χρηματοδοτήσαμε πολλά σωματεία και ενώσεις που λειτουργούν εργαστήρια για παιδιά ΑμεΑ.
• Νομοθετήσαμε ποσοστό 15% των προσλήψεων στο δημόσιο να καλύπτεται αποκλειστικά για ΑμεΑ και οικογένειες με μέλη ΑμεΑ.
• Προωθήσαμε την ίδρυση Κοινωνικών Επιχειρήσεων Πριορισμένης Ευθύνης (ΚΟΙΣΠΕ) και Κοινωνικών Συνεταιριστικών Επιχειρήσεων (ΚΟΙΝΣΕΠ) ένταξης με τη συμμετοχή ΑμεΑ και την παροχή υπηρεσιών τους στο Δημόσιο.
• Νομοθετήσαμε ώστε τα άτομα με νοητικές αναπηρίες και οι ψυχικά ασθενείς να μη χάνουν το επίδομα αναπηρίας όταν αποκτούν εργασία.
• Καταφέραμε, μέσα σε πολύ δύσκολες συνθήκες, να διατηρήσουμε  αλώβητα τα επιδόματα αναπηρίας, να τα αποσυνδέσουμε από εισοδηματικά κριτήρια, να εξαιρέσουμε  το αναπηρικό επίδομα από το φορολογητέο οικογενειακό εισόδημα, να μην περικοπούν οι αναπηρικές συντάξεις και να μην εφαρμοστεί το σύστημα αξιολόγησης με βάση τη λειτουργικότητα του αναπήρου, που απαιτούσε το ΔΝΤ. Μέχρι το 2015 τα επιδόματα δεν πληρώνονταν κάθε μήνα την ίδια μέρα. Εμείς το καταφέραμε αυτό μέσω του ΟΠΕΚΑ. Σήμερα η κυβέρνηση εντελώς αναιτιολόγητα κόβει 173 εκ. από τον προϋπολογισμό για την αναπηρία.
• Ο νέος ΕΠΠΠΑ  (Ενιαίου Πίνακα Προσδιορισμού Ποσοστών Αναπηρίας) περιλαμβάνει νέες παθήσεις, περνώντας από τις 145 στις 235, και για πρώτη φορά 45σπάνιες και χρόνιες νόσους.
• Σχεδιάσαμε τα 100 Κέντρα Στήριξης Οικογένειας (ΚΣΟΙ), ώστε οι γονείς και τα παιδιά ΑμεΑ να μπορούν να απευθύνονται εκεί για συμβουλές και βοήθεια στην καθημερινότητά τους.
• Σχεδιάσαμε την πρώιμη παρέμβαση που αφορά την έγκαιρη ενημέρωση και στήριξη της οικογένειας την δημιουργία κινητών μονάδων ενημέρωσης και στήριξης, στελεχωμένες με ειδικευμένους επιστήμονες και ξενώνες βραχείας φιλοξενίας, όπου μπορεί να φιλοξενηθεί ένα  παιδί για μικρό χρονικό διάστημα (έως 4 εβδομάδες).
• Στη μεγάλη αγωνία των γονιών «τι θα γίνει το παιδί μου αν εγώ λείψω» απαντήσαμε με τις Στέγες Υποστηριζόμενης Διαβίωσης: Τροποποιήσαμε το νομοθετικό πλαίσιο ίδρυσης και λειτουργία Στεγών Υποστηριζόμενης Διαβίωσης ώστε να απευθύνονται σε όλα τα άτομα με αναπηρία, κινητική, αισθητηριακή, νοητική, εκ γενετής ή επίκτητη και εντάξαμε στα ΠΕΠ για χρηματοδότηση μέσω ΕΣΠΑ 160 ΣΥΔ ανά την επικράτεια, με έμφαση στη δημιουργία ΣΥΔ από δημόσιους φορείς.

 

Καταλήγοντας τόνισα:

 

Κάναμε πολλά μέσα σε 4,5 δύσκολα χρόνια, αλλά πρέπει να γίνουν περισσότερα. Και θα γίνουν, γιατί η νομοθετική μας προετοιμασία  βρίσκεται στο στάδιο της ολοκλήρωσης και η θέση μας στο πλευρό των αναπήρων είναι αταλάντευτη.

 

 

Το σύνολο της ομιλίας παρακάτω:

 

 

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ «Η ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ»

12/01/2020

ΘΕΑΝΩ ΦΩΤΙΟΥ

Βουλευτής Νότιου Τομέα Αθήνας

ΣΥΡΙΖΑ

 

Χρόνια Πολλά, Καλή χρονιά με ειρήνη και υγεία.

Ευχαριστώ για την πρόσκληση που μου δίνει την ευκαιρία να μιλήσω για ένα θέμα κομβικό για την ελληνική κοινωνία που με απασχόλησε από τη θέση της Αναπληρώτριας Υπουργού κοινωνικής αλληλεγγύης επί 4,5 χρόνια και για τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ πάνω σε αυτό. 

 

Α. Η ΘΕΣΗ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΡΟΛΟ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΝΑΠΗΡΙΑ

Το κράτος και η Τοπική Αυτοδιοίκηση οφείλει να πείσει την κοινωνία ότι η αναπηρία είναι κομμάτι της ζωής μας, μόνιμο ή πρόσκαιρο, επίκτητο ή εκ γενετής που όλοι μας μπορεί να βιώσουμε. Με την έννοια αυτή όλοι είμαστε εν δυνάμει ανάπηρα άτομα.

Η αναπηρία δεν είναι  καθεστώς εξαίρεσης, δεν είναι αρρώστια, δεν είναι στίγμα, δεν είναι κατάρα ή τιμωρία.

Ο ρόλος του κράτους είναι να παρεμβαίνει με δύο στόχους:

1^ον: για να δημιουργήσει μια κοινωνία αλληλεγγύης προς τον «άλλο», τον διαφορετικό, όχι μια κοινωνία ανταγωνισμού όπου δήθεν επικρατούν οι άριστοι. Μια κοινωνία αλληλεγγύης σημαίνει ότι κανείς δεν είναι μόνος στις δυσκολίες της ζωής, οι γονείς και το παιδί δεν είναι μόνοι.

2^ον: Να δημιουργήσει μια κοινωνία ισότητας, μια κοινωνία κατά των ανισοτήτων όπου όλοι οι ανάπηροι και μη ανάπηροι είμαστε ίσοι ως αναφαίρετο δικαίωμα μιας συνταγματικά κατοχυρωμένο

Για να καταπολεμηθούν οι ανισότητες απαιτείται η παρέμβαση του κράτους με συγκεκριμένες παροχές: επιδόματα και υπηρεσίες. Και αυτά πρέπει να τα παρέχει το κράτος, όχι μόνο όταν ευημερεί, όταν δηλαδή υπάρχει ανάπτυξη και μεγαλώνει η πίττα, αλλά κυρίως όταν η πίττα είναι μικρή, δηλαδή υπάρχει κρίση. Οι παροχές αυτές εξ άλλου είναι αναπτυξιακές. Γιατί τόσο τα επιδόματα όσο και οι πολιτικές που οδηγούν στην ένταξη τονώνουν την ενεργό ζήτηση, αυξάνουν την παραγωγικότητα, δημιουργούν νέες θέσεις εργασίας και συμβάλλουν στην ανάπτυξη. Αναφερόμαστε σε κοινωνία ισότητας, όχι ίσων ευκαιριών,  γιατί ο καθένας μας έχει διαφορετικό σημείο αφετηρίας με την γέννησή του, ή συναντά απρόβλεπτα εμπόδια κατά την διάρκεια ή προς το  τέλος της ζωής του που πρέπει να ξεπεράσει.

 Ίσες ευκαιρίες σε ανθρώπους με διαφορετικές αφετηρίες και εμπόδια που πρέπει να υπερνικήσουν, στερούνται πραγματικού νοήματος. Δεν έχει νόημα να προκηρύξω θέσεις εργασίας στο δημόσιο και να πω στα ΑμεΑ να  λάβουν μέρος με ίσους όρους. Πρέπει να προκηρύξω θέσεις αποκλειστικά για τα ΑμεΑ και τα μέλη των οικογενειών τους και να  προβλέψω ειδική μοριοδότηση των ΑμεΑ για τις υπόλοιπες θέσεις. Αυτό ακριβώς κάναμε με το 15% των θέσεων.

Οι πολιτικές μας για την αναπηρία απορρίπτουν το ιατροκεντρικό μοντέλο, σύμφωνα με το οποίο τα ΑμεΑ είναι μια ειδική κατηγορία ασθενών που αντιμετωπίζει δυσκολίες εξαιτίας των δικών τους ατομικών δυσλειτουργιών, και ενισχύουν το κοινωνικό μοντέλο. Το κοινωνικό μοντέλο δεν αρνείται την πραγματικότητα της αναπηρίας αλλά αντίθετα με το ιατρικό, η αδυναμία αποδίδεται στη στάση της κοινωνίας, η οποία δεν παίρνει τα μέτρα που χρειάζονται, ώστε το ΑμεΑ να καταστεί ενεργό και χρήσιμο μέλος της.

Αυτή η οπτική ακριβώς είναι το περιεόμενο της σύμβασης του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία που, ενώ υπεγράφη το 2006, και κυρώθηκε από την Ελλάδα το 2012, δεν είχε ενσωματωθεί στο εθνικό δίκαιο. Χρειάστηκε να έρθει στην κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ για να γίνει αυτό, με το Νόμο  4488/2017. Με το Νόμο αυτόν  η αναπηρία κατοχυρώνεται ως ισότιμη παράμετρος στη χάραξη των δημόσιων πολιτικών για την παιδεία, την εργασία, τη δημόσια διοίκηση και την ισότιμη πρόσβαση σε αυτά.

Β. Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΗΡΙΑ

Το κράτος και η τοπική αυτοδιοίκηση οφείλει να παρεμβαίνει σε 4 επίπεδα (για):

1. Την διασφάλιση της προσβασιμότητας και της ισότιμης συμμετοχής των ΑμεΑ στη δημόσια ζωή
2. Την εκπαίδευση και κατάρτιση των ΑμεΑ
3. Την ένταξη στην εργασία
4. Την κοινωνική προστασία, με παροχές και υπηρεσίες για την στήριξη των ΑμεΑ και των οικογενειών τους και ιδίως των παιδιών.

 

1. Προσβασιμότητα και ισότιμη συμμετοχή στη δημόσια ζωή

 

Η προσβασιμότητα είναι απαραίτητη προϋπόθεση κοινωνικής ένταξης και έχει δύο όψεις: την πλήρη πρόσβαση στο φυσικό και δομημένο περιβάλλον, σε όλα τα δημόσια και ιδιωτικά κτίρια, δηλαδή να υπάρχει μια πόλη φιλική για τον καθένα, αλλά και την πρόσβαση στις υπηρεσίες που παρέχει ο δημόσιος και ιδιωτικός τομέας, στην πληροφόρηση κάθε μορφής, στην εκπαίδευση, την κατάρτιση, τον πολιτισμό και την ψυχαγωγία.

Τι έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ:

 Με πρόσφατους νόμους του Υπ. Περιβάλλοντος διασφαλίσαμε ώστε τα νέα κτίρια να είναι πλήρως προσβάσιμα. Με ειδικές επιχορηγήσεις ενισχύσαμε την προσαρμογή υφιστάμενων δημόσιων κτιρίων (σχολεία, νοσοκομεία, υπουργεία, παιδικοί σταθμοί) και υπαίθριων κοινόχρηστων δημόσιων χώρων (πλατείες, πεζόδρομοι, παιδικές χαρές κλπ.) στους σύγχρονους κανόνες προσβασιμότητας.

Όπως όμως ήδη είπα, η προσβασιμότητα σημαίνει και πρόσβαση στην κάθε μορφής πληροφορία. Χρηματοδοτήσαμε από τον κρατικό προϋπολογισμό την εξ αποστάσεως διερμηνεία για τους κωφούς και βαρήκοους, ΄με την δημιουργία του relay. Μέσω μιας εφαρμογής στο κινητό του, ένας βαρήκοος ή κωφός έχει την δυνατότητα επικοινωνίας μέσω της 24ωρης υπηρεσίας διερμηνείας που εδρεύει στο ΕΙΚ και συστήματος τηλεδιάσκεψης,  με υπηρεσίες (πχ. ΚΕΠ ή τράπεζες)  ή το οικογενειακό και φιλικό του περιβάλλον.

Αναπτύξαμε ψηφιακές υπηρεσίες τόσο για την απονομή των επιδομάτων (ψηφιακός ΟΠΕΚΑ) όσο και για την απόδοση του ποσοστού αναπηρίας (ηλεκτρονικός  φάκελος αναπήρου).

Όσο για την ισότιμη συμμετοχή των ΑμεΑ στη δημόσια ζωή, προωθήσαμε κατάλληλα προγράμματα αθλητισμού, πολιτισμού και απασχόλησης (ΟΑΕΔ).

Με τον Ν 4488/2017 έγινε υποχρέωση του κράτους όλοι οι προς ψήφιση νόμοι να συντάσσονται λαμβάνοντας υπ ‘ όψη την γνώμη των αναπήρων. Δηλαδή να υπάρχει πρόσβαση στη χάραξη όλων των πολιτικών του κράτους

2. Εκπαίδευση και κατάρτιση

Η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ άλλαξε το θεσμικό πλαίσιο της Ειδικής Αγωγής  ώστε να δίνεται έμφαση στον ενταξιακό προσανατολισμό, ίδρυσε 40 νέες Σχολικές Μονάδες Ειδικής Αγωγής & Εκπαίδευσης (ΣΜΕΑΕ)  και 571 Τμήματα Ένταξης, με αποτέλεσμα σήμερα να λειτουργούν 447 ΣΜΕΑΕ με 11.000 μαθητές. Θεσμοθέτησε τα Ενιαία Ειδικά Επαγγελματικά Γυμνάσια-Λύκεια (ΕΝΕΓΥ-Λ) για τη σύνδεση των μαθητών με αναπηρία με την αγορά εργασίας, υπερδιπλασίασε τον αριθμό των εκπαιδευτών και του βοηθητικού προσωπικού (σχολικοί νοσηλευτές, λογοθεραπευτές, εργοθεραπευτές, ψυχολόγοι κ.α.). Μετά την έξοδο από τα μνημόνια προγραμμάτισε την πρόσληψη 4.500 εκπαιδευτικών και εξειδικευμένου προσωπικού εντός του 2019 και εξασφάλισε την αναγκαία  δαπάνη των 22 εκ. Δυστυχώς, αυτές οι προσλήψεις ακόμη δεν έχουν ολοκληρωθεί

Στην κατάρτιση ενισχύσαμε δύο δομές τις οποίες εντάξαμε στην χρηματοδότηση των ΕΣΠΑ  μέχρι το 2023, τα ΚΔΗΦ- ΑμεΑ και τα ΚΔΑΠμεΑ. Νομοθετήσαμε τη δυνατότητα των δημόσιων φορέων να ιδρύουν και λειτουργούν ΚΔΗΦ ΑμεΑ, ώστε να πολλαπλασιαστεί ο αριθμός τους. Στο πρόγραμμα των vouchers των ΚΔΑΠμεΑ, με συμμετοχή κατά 80% του κρατικού προϋπολογισμού, εντάξαμε περί τα 4.000 παιδιά. Τέλος, χρηματοδοτήσαμε πολλά σωματεία και ενώσεις που λειτουργούν εργαστήρια για παιδιά ΑμεΑ.

3. Ένταξη στην εργασία

Νομοθετήσαμε ποσοστό 15% των προσλήψεων στο δημόσιο να καλύπτεται αποκλειστικά για ΑμεΑ και οικογένειες με μέλη ΑμεΑ.

Σε όλα τα προγράμματα ΕΣΠΑ όπου έγιναν προσλήψεις προσωπικού ΙΔΟΧ υπήρχε ειδική μοριοδότηση για ΑμεΑ και οικογένειες με μέλη ΑμεΑ.

Προωθήσαμε την ίδρυση Κοινωνικών Επιχειρήσεων Πριορισμένης Ευθύνης (ΚΟΙΣΠΕ) και Κοινωνικών Συνεταιριστικών Επιχειρήσεων  (ΚΟΙΝΣΕΠ) ένταξης με τη συμμετοχή ΑμεΑ και την παροχή υπηρεσιών τους στο Δημόσιο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η ΚΟΙΣΠΕ στην οποία συμμετείχαν 30% ΑμεΑ με νοητική υστέρηση,  παρασκεύαζε και μοίραζε 4.000 σχολικά γεύματα κάθε μέρα σε όλα τα  δημοτικά σχολεία του Περάματος.

Και κάτι πολύ σημαντικό: Νομοθετήσαμε ώστε τα άτομα με νοητικές αναπηρίες και οι ψυχικά ασθενείς να μη χάνουν το επίδομα αναπηρίας όταν αποκτούν εργασία.

4. Κοινωνική προστασία

Εκτείνεται σε δύο τομείς:

1. Οικονομική: Η βασική παροχή για ΑμεΑ εμμέσως ασφαλισμένων ή και ανασφάλιστων δίδεται μέσω του ΟΠΕΚΑ, μετά την απονομή του ποσοστού αναπηρίας από τα ΚΕΠΑ. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε, μέσα σε πολύ δύσκολες συνθήκες, να διατηρήσει αλώβητα τα επιδόματα αναπηρίας, να τα αποσυνδέσει από εισοδηματικά κριτήρια, αλλά και να εξαιρέσει το αναπηρικό επίδομα από το ετήσιο εισόδημα της κάθε οικογένειας, ώστε να μην στέκεται εμπόδιο σε άλλες κοινωνικές παροχές που μπορούσαν να προστεθούν. Κατάφερε επίσης να μην περικοπούν οι αναπηρικές συντάξεις και να μην εφαρμοστεί το σύστημα αξιολόγησης με βάση τη λειτουργικότητα του αναπήρου, που απαιτούσε το ΔΝΤ. Μέχρι το 2015 τα επιδόματα δεν πληρώνονταν κάθε μήνα την ίδια μέρα. Εμείς το καταφέραμε αυτό με τον ΟΠΕΚΑ.

Αλλά και σε όλες τις πολιτικές κοινωνικής αλληλεγγύης και προστασίας η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ είχε ειδικές προβλέψεις για τα άτομα με αναπηρία. Στο ΚΕΑ, το επίδομα παιδιού, το επίδομα ενοικίου, στο κοινωνικό μέρισμα, πάντοτε, εφόσον το νοικοκυριό περιλάμβανε ΑμεΑ (είτε γονέα, είτε παιδί), υπήρχε πρόβλεψη για αύξηση του εισοδηματικού ορίου για τη χορήγηση της παροχής, αλλά και αύξησης του ποσού της ίδιας της παροχής.

Αλλά και η εκπόνηση και εφαρμογή του νέου ΕΠΠΠΑ  (Ενιαίου Πίνακα Προσδιορισμού Ποσοστών Αναπηρίας) που εκσυγχρόνισε και διόρθωσε πολλές ελλείψεις του προηγούμενου συστήματος, πρόσθεσε νέες παθήσεις, περνώντας από τις 145 στις 235, και περιέλαβε για πρώτη φορά 45σπάνιες και χρόνιες νόσους.

Ψυχοκοινωνική:

Νέες πολιτικές που αφορούν κυρίως τους Δήμους: Σχεδιάσαμε τα 100 Κέντρα Στήριξης Οικογένειας (ΚΣΟΙ) ως προσάρτημα των Κέντρων Κοινότητας που λειτουργούν σε ισάριθμους μεγάλους  Δήμους,  ώστε οι γονείς και τα παιδιά ΑμεΑ να μπορούν να απευθύνονται εκεί για συμβουλές και βοήθεια στην καθημερινότητά τους.

Σχεδιάσαμε την πρώιμη παρέμβαση που αφορά την έγκαιρη ενημέρωση και στήριξη της οικογένειας, εξατομικευμένα, ώστε να είναι σε θέση να αντιμετωπίσει την κάθε περίπτωση στις πραγματικές της διαστάσεις. Προβλέψαμε την δημιουργία κινητών μονάδων ενημέρωσης και στήριξης, στελεχωμένες με ειδικευμένους επιστήμονες (ψυχολόγους, εργοθεραπευτές, λογοθεραπευτές ,βρεφοκόμους, νοσηλευτές), οι οποίες θα μπορούν να παρεμβαίνουν κατ οίκον, να ενημερώνουν και εκπαιδεύουν τα άτομα από την οικογένεια που αναλαμβάνουν την φροντίδα του νέου μέλους που είναι ΑμεΑ, να βοηθούν στην αντιμετώπιση της καθημερινότητας. Είναι σημαντικό μια μάνα να έχει την ευχέρεια κάποιου προσωπικού χρόνου. Και όταν τα πράγματα γίνονται δύσκολα ή απλά χρειάζεται μια προσωρινή εκτόνωση από την καθημερινή φροντίδα, προβλέπονται ξενώνες βραχείας φιλοξενίας, όπου μπορεί να φιλοξενηθεί το παιδί για μικρό χρονικό διάστημα (έως 4 εβδομάδες), με την φροντίδα απόλυτα εξειδικευμένου προσωπικού, προκειμένου η οικογένεια να μπορέσει να αντιμετωπίσει μια έκτακτη κατάσταση (όπως πχ ένας θάνατος ηλικιωμένου μέλους) ή απλά να πάει μια εκδρομή.

Στη μεγάλη αγωνία των γονιών «τι θα γίνει το παιδί μου αν εγώ λείψω» απαντήσαμε με  τις Στέγες Υποστηριζόμενης Διαβίωσης: Τροποποιήσαμε το νομοθετικό πλαίσιο ίδρυσης και λειτουργία Στεγών Υποστηριζόμενης Διαβίωσης ώστε να απευθύνονται σε όλα τα άτομα με αναπηρία, κινητική, αισθητηριακή, νοητική, εκ γενετής ή επίκτητη. Εντάξαμε στα ΠΕΠ για χρηματοδότηση μέσω ΕΣΠΑ 160 ΣΥΔ ανά την επικράτεια, με έμφαση στη δημιουργία ΣΥΔ από δημόσιους φορείς (κέντρα Κοινωνικής Πρόνοιας.

Η μονιμοποίηση των εργαζομένων στο πρόγραμμα Βοήθεια στο Σπίτι για να διασφαλιστεί η καθημερινή βοήθεια σε ΑμεΑ που  Τέλος, ο σχεδιασμός νέου δικτύου κέντρων αποκατάστασης που ξεκινήσαμε σε συνεργασία με το Υπ. Υγείας και που, δυστυχώς, δεν προλάβαμε να ολοκληρώσουμε.

Τέλος, ο σχεδιασμός νέου δικτύου κέντρων αποκατάστασης που ξεκινήσαμε σε συνεργασία με το Υπ. Υγείας και που, δυστυχώς, δεν προλάβαμε να ολοκληρώσουμε.

Κάναμε πολλά μέσα σε 4,5 δύσκολα χρόνια, αλλά πρέπει να γίνουν περισσότερα. Και θα γίνουν. Γιατί έχουμε έτοιμους νόμους για την αποϊδρυματοποίηση, για τα δικαιώματα του παιδιού, για το, επίδομα κωφών κ.ά. Γατί είμαστε  εδώ για να παρακολουθούμε τη διεύρυνση των Κέντρων Κοινότητας με τα ΚΣΟΙ.

 

Στη συζήτηση που ακολούθησε η Θεανώ Φωτίου είπε: Θεωρώ πράγματι ότι κάναμε πάρα πολλά ως ΣΥΡΙΖΑ για την αναπηρία. Έχω όμως αγωνία γι αυτά που δεν προλάβαμε να ολοκληρώσουμε, ενώ ήταν σχεδόν έτοιμα: Όπως ο νόμος για την αποϊδρυματοποίηση, ο νόμος για τον εκσυγχρονισμό της λειτουργίας των ιδρυμάτων, η Εθνική Στρατηγική για την προστασία του παιδιού, η προστασία της Α΄ κατοικίας. Έχω αγωνία γιατί για πρώτη φορά φέτος η κυβέρνηση έκοψε από τον προϋπολογισμό των επιδομάτων για τους ανάπηρους 173 εκ. €. Γιατί έκοψαν τον ΑΜΚΑ των αλλοδαπών αναπήρων. Έχω αγωνία για το αν θα προωθηθούν οι πολιτικές μας για την αναπηρία στους Δήμους ή θα επιστρέψουμε στο δημαρχοκεντρικό μοντέλο που ίσχυε προηγουμένως. Για το αν θα προωθηθεί η δημιουργία ΣΥΔ,  αν θα συνεχιστούν να χρηματοδοτούνται τα ΚΔΑΠμεΑ και τα ΚΔΗΦ ΑμεΑ, αν θα υλοποιηθεί η πρώιμη παρέμβαση.