Λανθασμένα, ελλιπή και ατεκμηρίωτα τα σχέδια της κυβέρνησης για παιδιά προσχολικής ηλικίας, νήπια και παιδιά ΑμεΑ.
Ακολουθεί ό,τι επιτάσσει το Σχέδιο Πισσαρίδη και υιοθετεί πολιτικές επικίνδυνες για τους μελλοντικούς ενήλικους πολίτες.
Καταργεί την αποζημίωση ειδικών θεραπειών για ανάπηρα παιδιά με αυτισμό και νοητικές αναπηρίες.
Η κυβέρνηση με μεγάλα λόγια και επικοινωνιακές ανακοινώσεις προσπαθεί να πείσει την κοινωνία ότι σχεδιάζει ένα λαμπρό μέλλον για τα παιδιά της.
Η κα Μιχαηλίδου στις 3/2/21 συγκρότησε επιστημονική ομάδα εργασίας με συμμετοχή ξένων καθηγητών και εμπειρογνωμόνων για να προτείνει πρόγραμμα διαπαιδαγώγησης, απασχόλησης και φροντίδας των παιδιών στους βρεφονηπιακούς σταθμούς, κοινό σε όλους.
Σε Δελτίο Τύπου της στις 2/3 η Ομοσπονδία Ιδιωτικών Βρεφονηπιακών Σταθμών καυτηρίασε τη μυστικότητα δημιουργίας της συγκεκριμένης Επιτροπής, την εξαίρεση των εκπροσώπων των ιδιωτικών Β/Ν σταθμών, τη μειωμένη παρουσία εκπροσώπων της Ελληνικής Ακαδημαϊκής Κοινότητας έναντι καθηγητών ξένων πανεπιστημίων και ιδρυμάτων, την απουσία προηγούμενης αξιολόγησης του έργου των βρεφονηπιακών σταθμών, ιδιωτικών και δημόσιων και εν γένει την απουσία επαφής και συνεννόησης με τους παρόχους της προσχολικής αγωγής. Συγχρόνως, προχτές ανακοινώθηκε το άνοιγμα των εγγραφών στα νηπιαγωγεία, χωρίς να αναφέρεται αν οι πέντε μεγάλοι δήμοι (Αθηναίων, Ζωγράφου, Καλλιθέας, Νέας Σμύρνης Αττικής και Νεάπολης Συκεών Θεσσαλονίκης) που μέχρι πέρυσι δεν είχαν δυνατότητα εφαρμογής της δίχρονης υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής έχουν αποκτήσει πλέον τις απαραίτητες υποδομές.
Η κα Μιχαηλιδου εφαρμόζει πιστά τις επιταγές του Σχεδίου Πισσαρίδη όπως μεταφράσθηκαν και στην πρόταση προς το Ταμείο Ανάκαμψης. Συγκεκριμένα, στο Σχέδιο Πισσαρίδη και στο τμήμα που αφορά στην εργασία, αναφέρεται σαφώς: «Για την επιτυχία αυτού του σκοπού (της προώθησης των γυναικών στην εργασία) απαιτείται η επέκταση των υποδομών και του εξοπλισμού για την προσχολική εκπαίδευση…Οι δομές παιδικής μέριμνας θα πρέπει να περιλαμβάνουν και προγράμματα εισαγωγής στα μαθηματικά και την ανάγνωση, ώστε τα παιδιά να καταστούν περισσότερο έτοιμα για να ενταχθούν στο σχολικό περιβάλλον… Το πρόγραμμα θα πρέπει να ακολουθεί συγκεκριμένη δομή (curriculum)». Ενώ στις προτάσεις για το Ταμείο Ανάκαμψης περιλαμβάνεται η ανάγκη πραγματοποίησης παρεμβάσεων στην πρώιμη παιδική ηλικία για να εξασφαλιστούν οι οικονομικές και κοινωνικές προοπτικές των παιδιών και των νέων οικογενειών…Οι πρότάσεις αυτές ευθυγραμμίζονται πλήρως με την έκθεση της επιτροπής Πισσαρίδη, στηρίζοντας τη νέα στρατηγική ανάπτυξης της Ελλάδας». Εξ ου και η μεγάλη συμμετοχή, στην συγκεκριμένη Επιτροπή, ξένων καθηγητών και εμπειρογνωμόνων, τρεις εκ των οποίων οικονομολόγοι (!!!) ενώ μόνον δύο μέλη εκπαιδευτικοί.
Η κα Μιχαηλίδου δήλωσε επίσης ότι «οι παιδικοί σταθμοί έχουν στηριχθεί οικονομικά όσο κανένας άλλος κλάδος» γιατί θέλει να αγνοεί ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ διπλασίασε τα δωρεάν vouchers από 7 5.000 παιδιά το 2015, σε 155.000 το 2019. Το «επίτευγμα» της ΝΔ είναι ότι διατήρησε τον π/υ του ΣΥΡΙΖΑ του 2019 αλλά άφησε εκτός ΚΔΑΠ 65.000 παιδιά.
Συγχρόνως, όπως καταγγέλλουν σε επιστολή τους προς τη Βουλή στις 3/3/21 60 Σωματεία φορέων Ειδικής Αγωγής και γονέων παιδιών με νοητικές αναπηρίες και 21 διαδικτυακές ομάδες για τα ανάπηρα παιδιά, μεγάλο πρόβλημα δημιουργείται με την κατάργηση της αποζημίωσης ειδικών θεραπειών προς ανάπηρα παιδιά μόλις φθάσουν τα 18 τους χρόνια, στο πλαίσιο των γενικών περικοπών στις δαπάνες υγείας που εφαρμόζει η κυβέρνηση. Είναι γνωστό ότι παιδιά με αυτισμό και νοητικές αναπηρίες δεν αποκτούν ξαφνικά με την ενηλικίωση τις δεξιότητες των μη ανάπηρων παιδιών. Πώς είναι δυνατόν να περικόπτονται, με το πρόσχημα ότι τα παιδιά αυτά έχουν υπερβεί το «αναπτυξιακό ορόσημο» η λογοθεραπεία, που διατηρεί και εξελίσσει την ικανότητα ομιλίας, αλλά πολύ συχνά αντιμετωπίζει και τη βλάβη (διευκόλυνση κατάποσης) και η ειδική αγωγή που πρέπει να συνεχίζεται ως δια βίου κατάρτιση αν θέλουμε να δώσουμε στα «παιδιά» αυτά δυνατότητες κοινωνικής και εργασιακής ένταξης;
Είναι προφανές ότι οι σχεδιασμοί της κυβέρνησης τελικά έχουν ένα μόνο στόχο: την εφαρμογή της νεοφιλελεύθερης πολιτικής της σε όλα τα επίπεδα, με τρόπο που δήθεν να προσφέρει στα παιδιά αυξημένες δυνατότητες εξέλιξης, στο πλαίσιο, πάντα, των «ίσων ευκαιριών» μιας ανταγωνιστικής οικονομίας με ταυτόχρονη όμως μείωση, όπου μπορούν, των δαπανών. Ακριβώς αυτή τη πολιτική όμως είναι που διαιωνίζει τις ανισότητες και βαθαίνει το χάσμα όσων εκκινούν από χειρότερη αφετηρία, όπως είναι τα παιδιά των οικονομικά ασθενέστερων και τα παιδιά και άτομα με αναπηρίες. Γι αυτό τα σχέδια αυτά είναι, όχι μόνον λανθασμένα, ελλιπή και ατεκμηρίωτα, αλλά και άκρως επικίνδυνα για τους μελλοντικούς ενήλικους πολίτες.