Συντρόφισσες και σύντροφοι,

 

Η πανδημική κρίση, σε συνέχεια των δημοσιονομικών κρίσεων και σε συνδυασμό με την κλιματική κρίση, δημιούργησε εκρηκτική κατάσταση, αυξάνοντας τις ανισότητες και παραβιάζοντας τα δικαιώματα μεγάλων τμημάτων του πληθυσμού. Όχι μόνο των παραδοσιακά «ευάλωτων», αλλά και στρωμάτων που μέχρι πρότινος βρίσκονταν στο «ασφαλές κέντρο» της κοινωνίας, και που οι ανάγκες τους συνολικά ικανοποιούνταν κυρίως μέσω ιδίων πόρων.

 

Κατά την πανδημία, ανεπαρκέστατα ήταν τα μέρα για στήριξη του εισοδήματος  εργαζομένων και μικροεπιχειρηματιών και μηδενική η στήριξη των «αόρατων» πολιτών που επλήγησαν βίαια από την πανδημία, όπως οι άνεργοι, οι εποχικοί εργαζόμενοι, οι αγρότες, κτηνοτρόφοι και οι αλιείς, οι αυτοαπασχολούμενοι. Παράλληλα, ελλιπέστατα ήταν τα μέτρα για την υγειονομική θωράκιση του πληθυσμού και την ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας με αποτέλεσμα 12.600 νεκρούς ως σήμερα. Ελλιπέστατη και η προνοιακή πολιτική. Τα δικαιώματα των πολιτών στην υγεία, την κοινωνική προστασία, την εργασιακή ασφάλεια, την κοινωνική ασφάλιση, την παιδεία και τον πολιτισμό, όχι μόνο παραβιάστηκαν και αγνοήθηκαν, αλλά με διάφορους νέους νόμους περιορίστηκαν και συμπιέστηκαν.

 

Αναλυτικά:

 

Α. ΥΓΕΙΑ:

 

Στη διάρκεια της πανδημίας το δημόσιο σύστημα υγείας μετατράπηκε σε μια αντι-covid επιχείρηση με μοναδική στόχευση τον κορωνοϊό, αφήνοντας στο απυρόβλητο τις μεγάλες ιδιωτικές κλινικές και κατευθύνοντας αναγκαστικά τους πολίτες σε λύσεις υγείας με δικές τους δαπάνες. Τα μεγαλύτερα δημόσια νοσοκομεία μεταβλήθηκαν σε νοσοκομεία μιας νόσου, χειρουργεία αναβλήθηκαν επ’ αόριστον, πρωτόκολλα θεραπείας και αποκατάστασης διακόπηκαν, όπως και η έκδοση διαγνώσεων απαραίτητες για διάφορους λόγους (π.χ. αναπηρία, πρόσληψη κ.λπ). Η μετακίνηση προσωπικού από δομές Πρωτοβάθμιας Υγείας, ΤΟΜΥ και Κέντρα Υγείας προς τα νοσοκομεία, γιατί η κυβέρνηση αρνιόταν να  προσλάβει νέο μόνιμο προσωπικό, άφησε χωρίς στελέχωση όλες αυτές τις δομές όπου οι πολίτες καταρχάς απευθύνονται. Οι ΜΕΘ για άλλες παθήσεις, ατυχήματα και έκτακτα περιστατικά ελαχιστοποιήθηκαν. Ακόμη και στις δομές σε λειτουργία η  ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών υποχώρησε λόγω των πρωτοκόλλων προστασίας. Π.χ. σήμερα στην Αθήνα δεν διενεργούνται σπιρομετρήσεις σε δημόσιες δομές πλην του Ευγενίδειου με τεράστια αναμονή.  Η καταπάτηση του δικαιώματος όλων στην υγεία καταπατάται, άλλοτε με άμεσες συνέπειες, και άλλοτε με μακροπρόθεσμες που ακόμη δεν έχουμε δει. Τις μεγαλύτερες συνέπειες υπέστησαν οι ανασφάλιστοι (φτωχοί, άνεργοι, εποχικοί εργαζόμενοι, μερικά απασχολούμενοι, αλλά και μικρομεσαίοι επιχειρηματίες και αυτοαπασχολούμενοι με ασφαλιστικές οφειλές) στους οποίους ο νόμος του ΣΥΡΙΖΑ του 2016 έδινε δωρεάν ιατροφαρμακευτική κάλυψη σε δημόσιες δομές.

 

Και πριν καλά-καλά αρχίσουν να πέφτουν τα νούμερα της πανδημίας ο Μητσοτάκης βάζει πάλι μπροστά το σχέδιό του για ιδιωτικοποίηση της Υγείας, αφού κατάφερε να αποφύγει τις προσλήψεις ιατρικο-υγειονομικού προσωπικού στο δημόσιο σύστημα:

 

• Επαναφέρει τις ΣΔΙΤ (Συμπράξεις Δημόσιου με Ιδιωτικό Τομέα), αναθέτοντας σε ιδιώτες υπηρεσίες του ΕΣΥ.

 

• Αλλάζει τον χαρακτήρα του ΕΟΠΠΥ, παραχωρώντας υπηρεσίες του σε ιδιωτικές εταιρείες που θα ελέγχουν, από τις δαπάνες του μέχρι και τα περιουσιακά του στοιχεία.

 

• Αναθέτει σε ιδιώτες διαπραγματευτές τη σύναψη διμερών συμβάσεων του ΕΟΠΠΥ με τα νοσοκομεία καταργώντας τη χρηματοδοτική βοήθεια του ΕΟΠΠΥ προς το ΕΣΥ.

 

Λιγότερες «κρατικές», όπως ο ίδιος λέει, υπηρεσίες υγείας, περισσότερος χώρος στους ιδιώτες “επενδυτές” και στην αδιαφάνεια.

 

Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, αντίθετα, πιστεύει ότι η χώρα χρειάζεται ένα καθολικό, δημόσιο, ποιοτικό ΕΣΥ, που αφορά την κοινωνική πλειοψηφία, με στόχους:

 

α) να μειώσει το κόστος υγείας  σε χρόνο και  χρήμα για τον κάθε ασθενή. Σήμερα το 39% των συνολικών δαπανών υγείας καλύπτονται από ιδιωτικούς πόρους έναντι 29% του ΜΟ των χωρών του ΟΟΣΑ.

 

β) να δώσει βάρος στην πρόληψη, τη διατήρηση της υγείας του πληθυσμού και την ενεργό γήρανση  με έμφαση στην περίθαλψη των ηλικιωμένων και των χρονίως πασχόντων.

 

• Η πρωτοβάθμια υγεία θα παίξει κεντρικό ρόλο: 380 ΤΟΜΥ με οικογενειακό γιατρό και οδοντίατρο και δίκτυο ολοκληρωμένης Πρωτοβάθμιας Φροντίδας σε συνέργεια με το «Βοήθεια στο σπίτι

• Στα νοσοκομεία:
• Νέα όργανα και δημοκρατικές διοικήσεις, ψηφιακός εκσυγχρονισμός και ενεργειακή εξοικονόμηση
• 500 μόνιμοι υγειονομικοί
• Μονιμοποίηση του σημερινού υπηρετούντος προσωπικού
• Αυξήσεις μισθών με 2.000 κατώτερο μισθό για γιατρούς και αναλογικά για τους υγειονομικούς
• Ένταξη στα βαρέα και ανθυγιεινά
• Ανάπτυξη ΜΕΘ και ΜΑΘ

 

Β. ΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ

 

Τα εργασιακά δικαιώματα στην πανδημία ήταν κενό γράμμα. Όταν όλες οι ευρωπαϊκές χώρες προσπαθούσαν με αναπλήρωση, από δημόσιο χρήμα, του 80-100%  των μισθών, να συγκρατήσουν το βιοτικό επίπεδο των νοικοκυριών, η κυβέρνηση έδωσε την πενιχρή ενίσχυση των 530 € το μήνα, με καθυστερήσεις μηνών. Υποχρέωσε τις επιχειρήσεις που έβγαλαν εργαζομένους τους σε αναστολή να μην τους απολύσουν όσο διαρκεί, αλλά μετά, για άλλους τόσους μήνες, πρέπει απλώς να διατηρήσουν τον αριθμό των εργαζομένων σταθερό, απολύοντας τους προηγούμενους και προσλαμβάνοντας με μικρότερο μισθό.  Καμία ρύθμιση της τηλεργασίας δεν υπήρξε σε όλη την πανδημία, καμία διευκόλυνση των εργαζομένων να συμμετέχουν σε αυτή και κανένα μέτρο για τα ωράρια.

 

Πώς όμως να γίνει αλλιώς όταν η νεοφιλελεύθερη προσήλωση της κυβέρνησης την έκανε, αμέσως μετά τη λήξη των αυστηρών περιοριστικών μέτρων, να ψηφίσει μόνη της στη Βουλή τον αντεργατικό νόμο-έκτρωμα που επαναφέρει το καθεστώς του 19^ου αιώνα στην εργασία;

 

Στόχος η μείωση του κόστους εργασίας, αφού το Σχέδιο Πισσαρίδη θεωρεί ότι η εργασία στην Ελλάδα είναι ακριβή και για αυτό δεν γίνονται επενδύσεις και δεν έρχεται η ανάπτυξη. Ο νόμος φέρνει:

 

• Κατάργηση των συλλογικών και κλαδικών συμβάσεων και απευθείας διαπραγμάτευση εργοδότη εργαζόμενου. Αυτό πρακτικά σημαίνει ανεργία, μη πρόσληψη ή απόλυση. Το Σεπτέμβριο του 2018, μόλις βγήκαμε από τα μνημόνια και επαναφέραμε τις κλαδικές συμβάσεις, η Έφη Αχτσιόγλου επεξέτεινε σε 114.000 ξενοδοχοϋπαλλήλους κλαδική σύμβαση που αφορούσε μόνο 64.000. Αυτό σήμαινε αύξηση του βασικού μισθού στα 780-850 € το μήνα το 2018 και 792-853 € το 2019. Αυτές σήμερα καταργούνται
• Κατάργηση 8ωρου και επιβολή του 10ωρου με τις 2 ώρες υπερωρίες να αποζημιώνονται με ρεπό. Λες και τις υπερωρίες τις κάνει ο καθένας για να κάάάθεται και όχι για να βγάζει κάτι παραπάνω.
• Μειωμένη αποζημίωση για την κάθε ώρα υπερωρίας
• Σπαστό ωράριο ακόμη και στην μερική απασχόληση. Δηλαδή ο εργαζόμενος 4 ωρών θα είναι όλη την ημέρα «απίκο» πότε θα πάει στη δουλειά
• Συρρίκνωση συνδικαλιστικών ελευθεριών. Θέλουν κανένας νέος να μην συνδικαλίζεται, οι απεργίες εξαιρετικά δύσκολες.
• Ψηφιακή καταγραφή υπερωριών. Μόνο που από τον Ιούλιο του 2019 η κυβέρνηση κατήργησε το υπερδραστήριο ΣΕΠΕ, μείωσε τα πρόστιμα για αδήλωτες υπερωρίες και κατήργησε και την υποχρεωτική εκ των προτέρων δήλωση των υπερωριών από τον εργοδότη. Το 2017 η τράπεζα ΠΕΙΡΑΙΩΣ πλήρωσε πρόστιμο για αδήλωτες υπερωρίες 1,6 εκ. €. Σήμερα για την ίδια παράβαση, αν και εφόσον διαπιστωνόταν, θα πλήρωνε 100.000.

 

Τα εισοδήματα των εργαζομένων θα μειωθούν, η ανεργία θα αυξηθεί και θα βρεθούμε μπροστά σε ένα νέο brain drain.

 

 

Σύμφωνη με τις επιταγές Πισσαρίδη είναι και η επαγγελλόμενη ασφαλιστική μεταρρύθμιση που θα μετατρέψει την κοινωνική ασφάλιση σε ιδιωτική υπόθεση των ασφαλισμένων, αφού θα ασφαλίζονται σε ιδιωτικές εταιρείες, ξέρετε, απ’ αυτές που κάθε τόσο κάποια χρεωκοπεί και αδυνατεί να καλύψει τις υποχρεώσεις της προς τους πελάτες. Και αφού τα ασφάλιστρα δεν μπαίνουν στο δημόσιο σύστημα που στηρίζεται στη διαγενεακή αλληλεγγύη, οι συντάξεις των παλιών  ασφαλισμένων δεν διασφαλίζονται. Ούτε και εκείνες που δεν είναι ανελλιπώς συνεπείς στις υποχρεώσεις τους στην εταιρεία.

 

Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ δηλώνει σαφώς ότι θα καταργήσει τον αντεργατικό νόμο αμέσως μόλις ξαναγίνει κυβέρνηση και ότι έχει δύο στόχους:

 

α. Την αύξηση του εισοδήματος των εργαζομένων με

 

• αύξηση του κατώτατου μισθού στα 750
• επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων και των κλαδικών συμβάσεων με τήρηση του 8ωρου και πληρωμή των υπερωριών.
• μείωση του 40ωρου σε 35ωρο χωρίς μείωση μισθών

 

β. Την ασφάλεια των εργαζομένων

 

• με ισχυρούς ελεγκτικούς μηχανισμούς
• με την αναγνώρισή τους ως μισθωτών σε πλατφόρμες παρακολούθησης του εργασιακού βίου
• με μετατροπή των συμβάσεων όσων εργάζονται με μπλοκάκια ή με συμβάσεις ορισμένου χρόνου που ανανεώνονται συνεχώς σε συμβάσεις αορίστου χρόνου
• με αυστηρούς και συγκεκριμένους κανόνες για την τηλεργασία

 

Στο πεδίο της καταπολέμησης της ανεργίας, ο ΣΥΡΙΖΑ, που έριξε την ανεργία από 27% το 2015 στο 17% το 2019 δημιουργώντας 400.000 θέσεις εργασίας, εκ των οποίων το 70% πλήρους εργασίας, θα αντιμετωπίσει άμεσα την απώλεια 120.000 θέσεων που έφερε η πανδημία με μέτρα άμεσης στήριξης των ανέργων με:

 

• το Εισόδημα Έκτακτης Ανάγκης,
• την πριμοδότηση θέσεων εργασίας για νέους και γυναίκες,
• την ενίσχυση του ΟΑΕΔ και του μηχανισμού διάγνωσης αναγκών εργασίας

 

 

Γ. ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΡΟΝΟΙΑ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

 

Στον τομέα της Πρόνοιας, με την έννοια της κοινωνικής προστασίας, που αφορά την κοινωνική πλειοψηφία, και που είναι συμπληρωματικός της υγείας, τα δικαιώματα των πολιτών παρακάμφθηκαν και περιορίστηκαν.

 

Όλοι ξέρετε τι έγινε στα γηροκομεία, δημόσια και ιδιωτικά, που εποπτεύονται από το Υπ. Εργασίας και Κοιν. Υποθέσεων. Καθυστερημένη αντίδραση της κυβέρνησης, απουσία μέσων προστασίας ωφελούμενων και προσωπικού, κατάργηση κάθε επαφής με συγγενείς. Αποτέλεσμα πάμπολλα κρούσματα, δεκάδες θάνατοι και επιδείνωση της ψυχικής και σωματικής κατάστασης των γερόντων. Συγχρόνως η κυβέρνηση έκλεισε τα ΚΗΦΗ, που με τις ημερήσιες φροντίδες τους είναι ασπίδα απέναντι στην είσοδο των ηλικιωμένων, κυρίως τέταρτης ηλικίας,  σε ιδρύματα με αποτέλεσμα την επιδείνωση της υγείας χιλιάδων ηλικιωμένων.

 

Πολλαπλάσια ήταν τα προβλήματα με τους ανάπηρους, ιδίως τα ανάπηρα παιδιά  Τα σχολεία Ειδικής Αγωγής και τα Κέντρα Ημερήσιας Φροντίδας ΑμεΑ παρέμειναν ανοικτά, πλην όμως με ελλιπή μέτρα προστασίας κάτι που οδήγησε σε δεκάδες κρούσματα και ένα θάνατο ανάπηρου παιδιού. Καμία προτεραιοποίηση των αναπήρων στους εμβολιασμούς. Η αναστολή λειτουργίας των ΚΕΠΑ και η επαναλειτουργία τους με αργούς ρυθμούς, σε συνδυασμό με την αδυναμία των δημόσιων νοσοκομείων να χορηγήσουν τις  διαγνώσεις, άφησε χιλιάδες ανάπηρους χωρίς πιστοποίηση ώστε να πάρουν για πρώτη φορά το αναπηρικό επίδομα. Οι ήδη ωφελούμενοι πήραν μεν παράταση, αλλά κινδυνεύουν να μην μπορέσουν εγκαίρως να προσκομίσουν τα δικαιολογητικά για την ανανέωση. Ο ΣΥΡΙΖΑ πίεζε να  αποζημιώνεται από το κράτος η αμοιβή σε ιδιώτες γιατρούς για τις διαγνώσεις, αλλά η κυβέρνηση εκώφευσε.

 

Τα Κέντρα Κοινότητας κατέβαλαν υπεράνθρωπες προσπάθειες για να συνδράμουν και σε άλλα προγράμματα (π.χ. Βοήθεια στο Σπίτι). Έτσι, οι ρυθμοί εξυπηρέτησης κοινού για όλα τα επιδόματα έπεσαν. Χιλιάδες νέοι δυνητικοί δικαιούχοι ΚΕΑ δεν μπορούσαν να υποβάλλουν αίτηση. Οι ήδη ωφελούμενοι έχασαν την κανονικότητα στη διανομή ειδών ΤΕΒΑ με τις καθυστερήσεις να φθάνουν και τους έξι μήνες. Ακόμη και σήμερα υπάρχουν κάποιοι δήμοι που από τις εκλογές του 2019 δεν έχουν μοιράσει είδη ΤΕΒΑ.

 

Η διακοπή, επί μήνες, των σχολικών γευμάτων και η αναστολή της λειτουργίας βρεφονηπιακών σταθμών και Κέντρων Δημιουργικής Απασχόλησης (ΚΔΑΠ) επέτειναν τις αρνητικές συνέπειες, τόσο στην οικονομική κατάσταση των νοικοκυριών, όσο και στην ανάπτυξη των παιδιών.

 

Οι Έλληνες Ρομά χτυπήθηκαν ιδιαίτερα από την πανδημία. Υπέστησαν σκληρά τοπικά lockdown, στοχοποιήθηκαν κοινωνικά, απαγορεύτηκε το πλανόδιο και στατικό εμπόριο. Μόνον 10-15 δήμοι έκαναν χρήση μέρους των 2.350.000 που διατέθηκαν για μέτρα υγιεινής σε 99 καταυλισμούς. Στους περισσότερους δήμους   τα μέτρα εξαντλήθηκαν σε μπουκάλια νερό, 1 αντισηπτικό και ένα σαπούνι ανά οικογένεια. Οι διανομές ΤΕΒΑ καθυστερούν και επίσης δεν υπήρξε προτεραιοποίηση των Ρομά στους εμβολιασμούς. Για τα προβλήματα με την τηλεκπαίδευση θα ακούσετε από τη Σία στη συνέχεια.

 

Ο Μητσοτάκης, θέλοντας να χτυπήσει το μεγάλο έργο που έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ στην πρόνοια, χρησιμοποίησε προεκλογικά μια εξαιρετικά πειστική πρόταση. Είπε: «Ο ΣΥΡΙΖΑ φτωχοποίησε τα μεσαία στρώματα από τα οποία έπαιρνε τα χρήματα για να τα δώσει σε επιδόματα στους φτωχού που δεν βοηθούν την ανάπτυξη. Μόνο με την ανάπτυξη μειώνεται η φτώχεια».

 

Μια πρόταση με 5 ψέματα:

 

Το πρώτο: Τα μεσαία στρώματα είχαν φτωχοποιηθεί από τη ΝΔ. Το 2015 βρήκαμε 800.000 πολίτες από τα μεσαία στρώματα που είχαν μετακομίσει στα φτωχά, ένας στους 5 με βάση τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ. Το 2019, 600.000 από αυτούς είχαν επιστρέψει στα μεσαία στρώματα.

 

Το δεύτερο: Τα χρήματα τα δίνει σε επιδόματα  στους φτωχούς. Εμείς παραλάβαμε 780 εκ. για την πρόνοια, τα φτάσαμε 3,5 δις και από αυτά μόνο τα 700 εκ. και σήμερα μόνο τα 500, πηγαίνουν στην ακραία φτώχεια.

 

Το τρίτο: Ο ΣΥΡΙΖΑ τα δίνει όλα σε επιδόματα. Εμείς δώσαμε και σημαντικές παροχές και υπηρεσίες, όπως τα σχολικά γεύματα για τα παιδιά (185.000 το 2019), που στοχεύαμε το 2021 να γίνουν 600.000, για όλα τα παιδιά του δημοτικού. Τα αφήσανε εκεί που τα βρήκαν, τα διέκοψαν μετά για ένα διάστημα στην πανδημία και σήμερα τους επιβάλλει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο youth guarantee να τα ξαναξεκινήσουν με αυξητική τάση, εκτιμώντας ότι με το κλείσιμο των σχολίων και τη μη διανομή των γευμάτων αυξήθηκε πανευρωπαϊκά η παιδική φτώχεια.  Διπλασιάσαμε τα voucher για τους βρεφονηπιακούς και τα ΚΔΑΠ για εισοδήματα έως 36.000, δηλαδή και για τα μεσαία στρώματα. Διπλασιάσαμε τα επιδόματα του παιδιού και για τα μεσαία στρώματα, και δώσαμε και σε μεσαία εισοδήματα το επίδομα στέγης. Πολλαπλασιάσαμε δομές και υπηρεσίες για ανάπηρους-ηλικιωμένους-οικογένειες με 245 Κέντρα Κοινότητας που κατήργησαν τις πελατειακές σχέσεις της δεξιάς. Ξεκινήσαμε την αποϊδρυματοποίηση με τον νόμο αναδοχής –υιοθεσίας που «εγκαινίασε» 2 φορές ο Μητσοτάκης ως δικό του γιατί ξέρει ότι είναι κάτι πολύ σημαντικό για την κοινή γνώμη.

 

Το τέταρτο: τα χρήματα για την πρόνοια δεν πάνε στην ανάπτυξη. Εμείς ξέρουμε από μελέτες, κυρίως στις σκανδιναβικές χώρες, ότι έχουν δημοσιονομικό πολλαπλασιαστή, δηλαδή κάθε ευρώ που δίνεται στην πρόνοια επιστρέφει  1,03-1,6 φορές στο ΑΕΠ. Το είδαμε με το κοινωνικό μέρισμα που έκοψε η ΝΔ το Δεκέμβρη του 2019, 700 εκατομμύρια, και γονάτισε η αγορά και το κατάλαβαν οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες

 

Το πέμπτο ψέμα: η φτώχεια πέφτει με την ανάπτυξη. Εμείς το 2015 παραλάβαμε την παιδική φτώχεια στο 26,6% και την παραδώσαμε το 2019 στο 21,1% μείωση 5,5 μονάδες. Αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι το 2005, σε εποχές ευημερίας και ανάπτυξης η παιδική φτώχεια ήταν 22,5%, δηλαδή πιο μεγάλη από εκεί που τη φτάσαμε εμείς το 2019.

 

Είχαμε καταλάβει δηλαδή αυτό που επικύρωσε η ΕΛΣΤΑΤ:  ότι με τις πολιτικές μας χτυπούσαμε τη φτώχεια και τις ανισότητες ενισχύοντας και τα μεσαία στρώματα, την κοινωνική πλειοψηφία.

 

Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, με την εμπειρία της διακυβέρνησής του, και τα διδάγματα της πανδημίας, είναι έτοιμος σήμερα  για ένα νέο μοντέλο στην κοινωνική προστασία, που αφορά όλη την κοινωνική πλειοψηφία και όχι αποκλειστικά τους ευάλωτους και τους φτωχούς.

 

α)  Με το νέο Κοινωνικό Εισόδημα  που χτίζεται με 3 βασικά χαρακτηριστικά:   

        

• Είναι σχεδιασμένο με τέτοιο τρόπο ώστε να ανταποκρίνεται με ευελιξία στις μεταβαλλόμενες και απρόβλεπτες συνθήκες που δημιουργούνται από τις συνεχείς κρίσεις, ενδογενείς (δημοσιονομικές) και εξωγενείς (κρίσης covid, Κλιματική αλλαγή).
• Δίδεται στους μη έχοντες αλλά και τα μεσαία στρώματα, δηλαδή την κοινωνική πλειοψηφία και αποτελεί εξέλιξη και συνέχεια του Εισοδήματος Έκτακτης Ανάγκης του προγράμματος «Μένουμε όρθιοι».
• Συνδέεται με την καθολική πρόσβαση σε βασικά κοινά αγαθά (στέγη, ηλεκτρικό, ρεύμα, νερό, ιντερνετ».
•  

β) Με ειδικά επιδόματα και παροχές για τη μητέρα, το παιδί, τον ανάπηρο, τον ηλικιωμένο και τον άπορο, με βάση και ανάλογα με τις συγκεκριμένες κάθε φορά ανάγκες

 

γ) Με δημόσιες δωρεάν υπηρεσίες πρόνοιας υψηλού επιπέδου. Μέσα στην υγειονομική κρίση αναδείχθηκε η αξία υπηρεσιών του δημοσίου προς τους πολίτες, όπως το «Βοήθεια στο σπίτι», έγινε όμως φανερή και η έλλειψη συντονισμού κράτους και αυτοδιοίκησης. Για τον λόγο αυτό συγκροτούμε το Δίκτυο Ολοκληρωμένης Υγειονομικής και Ψυχοκοινωνικής Φροντίδας με επίκεντρο την κοινότητα και στόχο ένα δημόσιο δίκτυο ολοκληρωμένης φροντίδας που θα συντονίζει και θα ελέγχει τις υψηλού επιπέδου δωρεάν δημόσιες υπηρεσίες υγείας, πρόνοιας και κοινωνικής αλληλεγγύης οι οποίες παρέχονται από το κράτος, τις περιφέρειες, τους δήμους, αλλά και τις  αντίστοιχες του ιδιωτικού τομέα, υπό ενιαίο πλαίσιο λειτουργίας. Ο νέος αυτός δημόσιος βραχίονας  θα ρυθμίζει και θα συντονίζει πολιτικές όπως η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, ο Οικογενειακός Γιατρός και Οδοντίατρος, το «Βοήθεια στο σπίτι» και τα Κέντρα Ολοκληρωμένης Φροντίδας Ηλικιωμένων και θα εδράζεται στο Ψηφιακό Προνοιακό Κράτος, πτυχές του οποίου  λειτούργησαν ήδη την περίοδο 2015-2019 (όπως για παράδειγμα η συγκέντρωση  όλων των  επιδομάτων σε ενιαία ψηφιακή πλατφόρμα). Εμβληματική νέα δράση του θα αποτελέσει το  ψηφιακό Μητρώο Κοινωνικών Παροχών και Υπηρεσιών.